واکاوی تجارب مربیان و دانشجومعلمان از روایت پژوهی در ارتقای بهره وری برنامه تربیت معلم

پژوهش روایتی با تاکید بر تامل، بر عمل معلمان در دنیای حرفه ای پیوند می یابد و باعث ارتقای برنامه تربیتمعلم در توسعه دانش حرفه ای معلمان می شود؛ شناسایی و استفاده از بهترین عمل، بر اساس دانشی است که در موقعیت های گوناگون از پژوهش روایتی به دست می آید که این پژوهش در صدد مطالعه آن است. پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی- پدیدارشناسی و با تمرکز برشش شرکت کننده، از میان ۲۱ مورد مطالعه انجام شده است. شرکت کنندگان، مربیان دوره کارورزی و دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان شهر تهران در سال -۱۴۰۲ ۱۴۰۱ می باشند. داده های این پژوهش از طریق مصاحبه های نیمه ساختاری جمع آوری شده است. داده ها از طریق کدگذاری و مقوله بندی اشتراس و کوربین تجزیه و تحلیل شده اند. تحلیل داده ها نشان از آن دارد که روایت می تواند در توسعه دانش معلمان در عمل، بیشترین مداخله را داشته باشد که گاه به صورت تجاربی از معلمان در سال اول تدریس، گاه به شکل تجاربی از معلمان باتجربه در طی سال های تدریس و گاه به صورت تجاربی از دانشجومعلمان از دوره کارورزی در مدرسه شکل می گیرد.

Keywords:

مربی , دانشجومعلم , روایت پژوه ی , تربیت معلم , بهره وری.