بررسی تاثیر ابعاد آموزش شهروندی بر کیفیت بهره برداری از سیستم حمل و نقل عمومی

شهروندی مجموعه ی گسترده ای از فعالیت های فردی و اجتماعی است. فعالیت هایی که اگرچه فردی باشند اما برآیند آن، به پیشرفت وضعیت اجتماعی کمک خواهد کرد. شهروندی، توجه ویژه ای به برابری و عدالت دارد و در نظریات اجتماعی، سیاسی و حقوقی جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر آموزش های شهروندی بر کیفیت بهره برداری از حمل و نقل عمومی انجام شده است، این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نوع پیمایشی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه شهروندان بالای ۱۸ سال در مشهد بودند. حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران ۳۸۴ نفر تعیین شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده که پس از ترجمه و بومی سازی شدن، روایی و پایایی آن بررسی شده است. برای پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شده و روایی محتوایی آن توسط اساتید و روایی سازه با روش تحلیل بارهای عاملی تاییدی، تایید شده است. روش نمونه گیری، غیراحتمالی دردسترس بوده است. برای بررسی فرضیه ها از مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شده است. براساس نتایج بدست آمده، تاثیر دانش شهروندی ،مهارت شهروندی و نگرش شهروندی بر کیفیت بهره برداری تایید گردید.

Keywords:

نگرش شهروندی , مهارت شهروندی , دانش شهروندی , کیفیت بهره برداری , حمل ونقل عمومی