مروری بر اثرات پروتکل های تمرینی اصلاحی NASM و Sahrmann بر بهبود عارضه کیفوز

عدم تعادل عضلانی می تواند بر روی هم ترازی طبیعی بدن تاثیر بگذارد و باعث ایجاد انواع ناهنجاری های وضعیتی شود. یکی از شایع ترین اختلالات قامتی کیفوزیز (گوژپشتی) می باشد که تمرینات اصلاحی قادر است تا حدود زیادی این عارضه را بهبود دهد. آکادمی ملی پزشکی ورزشی آمریکا (NASM) یک پروتکل ورزشی اصلاحی ۴ مرحله ای ارائه کرد که شامل موارد بازداری، افزایش طول، فعال سازی و یکپارچه سازی می باشد. علاوه بر این، Sahrmann تلاش کرد تا سندرم های اختلال حرکتی را برای توصیف شرایطی که توسط فیزیوتراپیست ها قابل تشخیص و درمان است معرفی کند. Sahrmann معتقد است که منشا اختلالات اسکلتی عضلانی عدم تعادل و سفتی عضلانی بین گروه های عضلانی آگونیست و آنتاگونیست است. بیشتر مطالعات از تمرینات NASM استفاده می کنند و پروتکل های اصلاحی Sahrmann کمتر در این زمینه استفاده شده است. لذا هدف از مطالعه حاضر مروری بر تاثیر پروتکلهای NASM و Sahrmann بر عارضه کیفوز با استفاده از مطالعات انجام شده در این زمینه می باشد.

مروری بر اثرات پروتکل های تمرینی اصلاحی NASM و Sahrmann بر بهبود عارضه کیفوز Keywords:

کیفوزیز , حرکات اصلاحی , NASM , Sahrmann