الگوی دین ورزی و ادب در اشعار فیض کاشانی و محتشم کاشانی

دین و مذهب بی تردید نقش به سزایی در تمامی ابعاد زندگی انسان ها داشته است ؛ در این میان شاعران بخشی از جامعه اند که می توانند افراد جوامع خویش را با آموزه های دینی آشنا کنند. آنان هر اندازه خود تاثیر بیشتری از مفاهیم دینی گرفته باشند، بر دیگران تاثیر گذارترند. با توجه به اهمیت آموزش مسائل مربوط به هویت دینی و مذهبی در ادبیات فارسی، مسائل و موضوعات حوزه دین و مذهب از دغدغه های شاعران پار سی گوی مسلمان بوده است. با این همه بر اساس نتایج پژوهش حاضر، میزان شعر های دینی بسیار بیش تر از دیگر موضوعات شاعری است؛ اما در این میان اشعار مربوط به مذهب شیعه ، تا پیش از ظهور صفویه، شعاع کمتر داشته است . به دلیل اهمیت مسائل دینی و مذهبی در جایگاه یک مولفه اصلی هویت ساز، لازم است این الگو گیری ها از شاعران مذهبی، به طور دقیق مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله، شعرهای دو تن از شاعران دوره صفویه، محتشم و فیض کاشانی را از چشم انداز عناصر و مضامین دینی و مذهبی مورد بررسی قرار داده وترکیب هنرمندانه دین و ادب را در اشعار این دو شاعر شیعی نشان داده ایم.

Keywords:

شاعران پارسی گو , شعرشیعی , ادبیات صفویه , محتشم کاشانی , فیض کاشانی.