ارزیابی کاربرد شیرهای خودکار تنظیم دبی برای افزایش یکنواختی توزیع آب در سامانه آبیاری قطره ای در اراضی شیبدار و مدلسازی به وسیله نرم افزار EPANET (مطالعه موردی: بوستان باراجین قزوین)
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 43
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISE-46-2_005
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1402
Abstract:
سامانه های آبیاری تحت فشار به شکل گسترده ای مورد توجه مسئولین و بهره برداران قرار دارند. در اراضی شیبدار طراحی، اجرا و بهره برداری از این سامانه ها با مشکلاتی همراه است. در این پژوهش بخشی از سامانه آبیاری قطره ای- ثقلی اجرا شده در بوستان باراجین شهر قزوین که دارای شیب حدود ۲۰ درصد است مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای بررسی دقیق شرایط موجود، بازدید میدانی انجام شده و پارامترهای موثر در ارزیابی برای تمامی لترال های موجود در پایلوت انتخاب شده، شامل ۱۳ عدد لترال دو طرفه، اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که به دلیل اختلاف رقوم قابل توجه، یکنواختی توزیع آب در حد غیرقابل قبول میباشد و همچنین سامانه آبیاری مورد مطالعه بدون تکیه بر ایستگاه پمپاژ و با استفاده از اختلاف رقوم بین استخر و اراضی پایین دست به صورت ثقلی آبیاری میشود، بنابراین به دلیل عدم وجود تجهیزات فیلتراسیون امکان استفاده از قطرهچکان تنظیم کننده فشار (PC) نیست، زیرا این قطره چکان ها نسبت به گرفتگی های شیمیایی و فیزیکی حساس میباشند، بنابراین برای بهبود شرایط پخش آب استفاده از شیر کنترل دبی، تغییر قطر لوله ها و استفاده از دو نوع قطره چکان غیرتنظیم کننده فشار (Non PC) با طرح سناریوهای متفاوت و مدلسازی در نرم افزار EPANET بررسی شد. نتایج به دست آمده از ارزیابی کارکرد فعلی سامانه آبیاری، بدون شیر کنترل دبی نشان داد که راندمان سامانه از نظر معیارهای ارزیابی در محدوده ضعیف میباشد که در صورت استفاده از شیر کنترل دبی افزایش یافته، یکنواختی پخش آب از ۵۸ به ۷۰ درصد افزایش مییابد.
Keywords:
Authors
مرضیه فلاح مرسلی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.
هادی رمضانی اعتدالی
دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.
محمد بی جن خان
دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.
علی مهدوی مزده
دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :