روابط ساختاری کیفیت زندگی کاری، اشتیاق به ورزش و بهزیستی روان شناختی

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری کیفیت زندگی، اشتیاق به ورزش و بهزیستی روانشناختی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان رسمی و پیمانی وزارت ورزش و جوانان در سال ۱۴۰۲ بودند که تعداد ۱۷۳ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۸۹)، اشتیاق به ورزش مارش و همکاران (۲۰۱۳) و کیفیت زندگی کاری والتون (۱۹۷۳) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با کمک نرم افزارهای آماری SPSS و AMOS و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معادلات ساختاری انجام شد.یافته ها: نتایج برازش مدل نشان می دهد که مدل کیفیت زندگی کاری با بهزیستی روان شناختی با نقش میانجی اشتیاق به ورزش برازش مناسبی دارد (۰۵/۰>P). همچنین، اثرات مستقیم بهزیستی روان شناختی (۴۷/۰ = β ، ۰۱/۰p< )، و اشتیاق به ورزش (۳۱/۰ = β ، ۰۱/۰p<)، بر کیفیت زندگی کاری معنادار است.نتیجه گیری: براساس نتایج می توان انتظار داشت با افزایش بهزیستی روان شناختی و اشتیاق سازگار به ورزش کیفیت زندگی کاری در کارکنان ورزش ارتقا پیدا کند بر این اساس توجه به این متغیرها در بهره وری سازمانی ضروری است.

Keywords:

اشتیاق به ورزش , بهزیستی روان شناختی , کیفیت زندگی کاری , کارکنان ورزش