احتساب الزامات سامانه انطباق عوارض زمینی در طراحی مسیر پروازی بهینه و مقید مبتنی بر TF/TAبرای پهپادها

در این مقاله، به مسئله تاثیرالزامات سامانه انطباق عوارض زمینی در طراحی مسیر بهینه و مقید برای وسایل پرنده بدون سرنشین که ملزم به پرواز برفراز عوارض زمینیدر ارتفاع پایین هستندپرداخته شده است. باتوجه به اینکه در بعضی پرنده­ها از سامانه مزبور به­عنوان سامانه کمک ناوبری استفاده می­شود، این سیستم در مناطق ناهموار کارایی بیشتری دارد و با توجه به اینکه الگوریتم­های طراحی مسیر بهینه عموما سعی در عبور مسیر از مناطق هموار و کم­ارتفاع دارند، با این تناقض، تامین الزامات این سیستم کار پیچیده­ای است. در این مقاله سعی در ارائه مسیر بهینه و مقید با تضمین به­کارگیری سامانه انطباق عوارض زمینی شده است. بدین منظوربا توسعهالگوریتمی مبتنی برشبکه جریان لایه ای روی داده های دیجیتالی عوارض زمینی و به­کارگیری معادلات دینامیک سه­بعدی پرنده در فضای گسسته همراه بااعمال قیود دینامیکیو تابع هزینه،مدل کاملیاز پارامترهای تاثیرگذار سامانه مزبور در آن لحاظشدهاست.الگوریتم حاصله با اعمال شرایط اولیهو در کمترین زمان ممکن، مسیر بهینه و مقیدی تولید می­کند که محدوده­های مجاز پارامترهای تاثیرگذار سامانه مزبور در آن تامین شده است. نتایج عددی شبیه سازی، صحت این مسئله رانشان می­دهد.

Keywords:

طراحی مسیر بهینه و مقید , پهپاد , سامانه انطباق عوارض زمینی , شبکه جریان , دنبال روی عوارض/ اجتناب از نواحی تهدید