بررسی مفاهیم همگون با فطرت در آموزه های اسلامی

هدف این پژوهش شناسایی و تحلیل مفاهیم همگون با فطرت توحیدی در آموزه های اسلامی و استفاده صحیح از این مفاهیم می باشد، تا مشخص شود چه مفاهیمی با فطرت توحیدی همگون است و کدامیک از این مفاهیم را می توان درمعنای آن به کاربرد. این پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است، و تحلیل تئوریکی آن مبتنی بر آیات قرآن کریم، روایات معصومین (ع) و نظرات اندیشمندان اسلامی می باشد. براساس یافته های این پژوهش فطرت در آموزه های اسلامی با تعابیری همچون صبغه الله، حنیف، جبلت، طینت، سجیه، نفس مطمئنه، وجدان آمده است. و مفهوم سرشت اعم از فطرت می باشد، و مفاهیم شاکله، غریزه، طبیعت و عادت متفاوت از فطرت است. زیرا فطرت توحیدی بیش تر به روح و بعد مجرد انسان مربوط می شود. لذا این مفاهیم را نمی توان به جای فطرت در معنی خاص که «حقیقت آدمی و جان انسانی به آن شیوه خلق شده است» به کار برد (جوادی آملی، ۱۳۹۲ : ۲۵ ).

Keywords:

فطرت , صبغه الله , حنیف , , آموزه های اسلامی