مفاهیم و تفکرات شیعی در شعر صائب تبریزی

شکل گیری حکومت صفویه، حمایت شدید پادشاهان این سلسله از آیین اهل بیت(ع)، ایجاد زمینه های مساعد اجتماعی و فرهنگی، نقشی بسزا در تقویت شعر آیینی و مذهبی داشته است. دودمان صفوی برحسب سیاست خود و ضدیتی که با دولت سنی عثمانی داشتند به رسمی کردن مذهب شیعه و رواج تشیع پرداختند و پادشاهان این سلسله شاعران را تشویق به سرودن اشعاری با مضامین شیعی و ستایش از ائمه شیعی کردند که نتیجه آن در ادبیات فارسی سبب سروده شدن اشعاری بود که به جای مدیحه و شعر درباری، به مدح و منقبت اولیای دین و ذکر کرامات ائمه اطهار و مصیبت شهیدان کربلا می پرداخت. صائب بزرگ ترین شاعر ایرانی عصر صفوی است که به سرودن اشعار و قصاید شیعی زیبا و سرشار از عاطفه صادق و پویا، همت گمارده است. در این پژوهش که به روش توصیفی - تحلیلی نگاشته می شود، نوع نگاه صائب به این مساله و چگونگی تجلی امامان در شعرش بررسی می گردد. پس از مطالعه و بررسی مشخص می-شود عواملی چون شکل گیری حکومت شیعی صفویه، عنایت و توجه ویژه پادشاهان آن به اشاعه و ترویج فرهنگ شیعی، ایجاد بستر مساعد اجتماعی و فرهنگی، در گسترش و رسوخ مفاهیم و عناصر شیعی نقشی غیرقابل انکار داشته است. این مفاهیم و تفکرات در شکل ها و قالب هایی بازتاب یافته است.

مفاهیم و تفکرات شیعی در شعر صائب تبریزی Keywords:

شیعه اثنا عشری , صائب , عصر صفوی , اصول اعتقادات , مفاهیم شیعی