تاثیر مشاوره دوربرد مامایی (تله میدوایفری) بر خودکارآمدی شیردهی در زنان نخست زا در دوران پاندمی کووید ۱۹

سابقه و هدف: در دوران همه گیری کووید ۱۹، مشاوره حضوری شیردهی محدود شد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مشاوره به روش تله میدوایفری بر میزان خودکارآمدی شیردهی مادران نخست زا در دوران پاندمی کووید ۱۹ انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل با مشارکت ۱۲۲ مادر باردار نخست زای مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر قزوین در دی ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۱ انجام شد. تخصیص تصادفی به روش بلوک های متعادل انجام شد. علاوه بر مشاوره های معمول دوران بارداری، گروه مداخله مشاوره شیردهی را به صورت فردی در شبکه مجازی دریافت کرد. خودکارآمدی شیردهی، درک مادر از کفایت شیردهی و وضعیت شیردهی هر دو گروه در روزهای ۵، ۱۵ و ۴۵ بعد از زایمان بررسی شد. یافته ها: خودکارآمدی شیردهی در روز پنجم بعد از زایمان بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت. اختلاف میانگین (فاصله اطمینان ۹۵ درصد) این نمره در دو گروه در روز ۱۵ برابر با (۶.۸۶;۱.۴۱) ۴.۱۳ و در روز ۴۵ برابر با (۴.۴۱; ۱.۱۲)۶.۶۲ بود که به صورت معنی داری در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود. وضعیت شیردهی مادران در دو گروه در طول زمان های پیگیری تفاوت معنی داری با هم نداشت. درک مادر از کفایت شیردهی در گروه مداخله نسبت به کنترل تنها در روز ۴۵ بعد از زایمان با اختلاف میانگین (۱.۷۱-۰.۵۳)۱.۱۲ به صورت معنی داری بیشتر بود. نتیجه گیری: مشاوره به روش تله میدوایفری می تواند به عنوان روشی اثربخش برای افزایش خودکارآمدی شیردهی و درک مادر از کفایت شیردهی در مادران نخست زا استفاده شود.

Keywords:

Breastfeeding self-efficacy , COVID-۱۹ , Pandemic , Primiparous women , Telemidwifery , پاندمی , تله میدوایفری , خودکارآمدی شیردهی , زنان نخست زا , کووید ۱۹