تاثیر آموزش و پیگیری تلفنی بر تبعیت بیماران از رژیم درمانی بعد از انفارکتوس میوکارد

سابقه و هدف: تبعیت نکردن از درمان باعث افزایش عوارض بعد از انفارکتوس میوکارد می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش و پیگیری تلفنی بر تبعیت بیماران از رژیم درمانی بعد از انفارکتوس میوکارد انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی با مشارکت ۱۵۰ بیمار به صورت در دسترس و با تخصیص بلوک جایگشتی به سه گروه مداخله ۱ (آموزش حضوری)، مداخله ۲ (آموزش حضوری و پیگیری تلفنی) و کنترل انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه تبعیت از رژیم درمانی کامرانی و فرم دموگرافیک بود. در گروه مداخله ۱، آموزش فردی به مدت یک ساعت همراه با کتابچه آموزشی، در گروه مداخله ۲، علاوه بر موارد فوق، به مدت ۳ ماه پیگیری تلفنی و در گروه کنترل، فقط مراقبت معمول بخش انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، کای دو، فیشر و تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره تبعیت درمانی در ابتدای مطالعه ۸.۱۳ ± ۶۴.۶۰ (۰.۰۰۱p). سه ماه بعد از مداخله، میانگین نمره تبعیت درمانی در گروه مداخله ۲ بیش از سایر گروه ها بود (۴.۰۴ ± ۸۷.۹۴) (۰.۰۰۱>p). در سه مرحله، تفاوت آماری معناداری بین دو روش پیگیری تلفنی و آموزش به تنهایی مشاهده نشد (۰.۷۱۰=p). نتیجه گیری: دو روش آموزش با و بدون پیگیری تلفنی موجب بهبود تبعیت درمانی می شود. لذا می توان یکی از این روش ها را برای افزایش تبعیت درمانی بیماران انتخاب کرد.

Keywords:

Aftercare , Clinical Protocols , Myocardial Infarction , Patient Education , آموزش به بیمار , انفارکتوس میوکارد , پروتکل های بالینی , مراقبت بعد