تاثیر تمرین همزمان استقامتی و مقاومتی بر سطوح آندروژن ها و عملکرد جنسی زنان یائسه

مقدمه: عملکرد جنسی زنان در طول یائسگی کاهش می یابد که خود باعث کاهش کیفیت زندگی آن ها می شود. برخی مطالعات ارتباط فعالیت فیزیکی با افزایش سطح سرمی آندروژن ها و بهبود عملکرد جنسی را مطرح کردند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین همزمان بر سطح آندروژن ها و عملکرد جنسی زنان یائسه انجام شد. روش کار: مطالعه به صورت نیمه تجربی اجرا شد که نمونه آماری این پژوهش را ۳۰ زنان یائسه با میانگین وزن ۵/۴±۶۵/۱ کیلوگرم تشکیل دادند. در ادامه، آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تمرین همزمان و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین ۸ هفته تمرین همزمان اجرا نمودند. سطوح سرمی دی هیدرواپی آندروسترون، تستوسترون، عملکرد جنسی ۴۸ ساعت قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۳ در سطح معنی داری ۰/۰۵ تحلیل شدند. یافته ها: تمرین همزمان در گروه تجربی موجب افزایش معنادار سطح سرمی تستوسترون نسبت به گروه کنترل شد (۰/۰۴۲=P). با وجود اینکه تمرین همزمان موجب افزایش سطح سرمی دی هیدرواپی آندروسترون در گروه تجربی شد؛ اما این مقدار در سطح معناداری نبود (۰/۳۹۶=P). تمرین مقاومتی همچنین موجب افزایش عملکرد جنسی در حیطه های میل (۰/۰۳۵=P)، رضایت زناشویی (۰/۰۰۲=P) و مجموع امتیازات (۰/۰۴۷=P) در گروه تمرین همزمان نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری: به طورکلی، بر اساس یافته های ما به نظر میرسد که تمرین همزمان استفامتی- مقاومتی با افزایش سطح سرمی تستوسترون موجب بهبود عملکرد جنسی زنان یائسه می شود.

Keywords:

Menopause , Sexual development , Androgen , Testosterone , Dehydroepiandrosterone , Training , یائسگی , بهبود عملکرد جنسی: آندروژن , تستوسترون , دی هیدرواپی آندروسترون , تمرین