تاثیر برنامه جرات ورزی بر شایستگی بالینی پرستاران بخش های مراقبت ویژه: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

مقدمه: شایستگی بالینی پرستاران، عاملی موثر در تضمین کیفیت خدمات مراقبتی در دنیای پررقابت امروزی محسوب می شود؛ با توجه به نقش ارتباطی حیاتی پرستاران و ضعف قاطعیت موجود، جرات ورزی به عنوان یک سبک ارتباطی می تواند نقش موثری در ارتقای عملکرد و  بهبود کیفیت مراقبت ها در شرایط پرتنش مراقبتی داشته باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر برنامه جرات ورزی بر شایستگی بالینی پرستاران بخش های مراقبت ویژه انجام شد. روش کار: در یک کارآزمایی بالینی، ۷۰ نفر از پرستاران بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های شهرکرد در سال ۱۳۹۷ در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون تحت آموزش مهارت جرات ورزی طی شش جلسه ۱/۵ ساعته قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل آموزش دریافت نکرد. در هر دو گروه، داده ها قبل، بلافاصله و سه ماه پس از مداخله با استفاده از پرسش نامه استاندارد شایستگی بالینی پرستاران CIRN به همراه اطلاعات دموگرافیک جمع آوری و با نسخه ۱۷ نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات و کای اسکوئر تحلیل شدند. یافته ها: آزمون تی مستقل و کای اسکوئر، اختلاف معنی داری بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای زمینه ای نشان نداد (۰/۰۵شایستگی بالینی بین دو گروه، پیش از مداخله تفاوت معنی داری را نشان نمی دهد، اما این تفاوت بلافاصله و سه ماه پس از مداخله، بر اساس آزمون تی مستقل معنی دار بود (۰/۰۵>P). آزمون  آنالیزواریانس با تکرار مشاهدات، تفاوت معنی داری را در روند تغییرات میانگین نمرات در سه مرحله سنجش (پیش، بلافاصله و سه ماه پس از مداخله) نشان داد (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری: آموزش جرات ورزی باعث افزایش شایستگی بالینی پرستاران بخش های مراقبت ویژه می شود؛ از این رو بهتر است در دورهای آموزشی پرستاران به کار گرفته شود.

Keywords:

Assertiveness , Clinical Competency , Nurses , intensive care units , جرات ورزی , شایستگی بالینی , پرستاران , بخش مراقبت ویژه