مدیریت استراتژیک زیارت در مشهد با تاکید بر حوزه اجتماعی- فرهنگی

نگرش های سنتی مدیریت امور شهری از پاسخگویی به نیازهای متنوع شهروندان بازمانده و جایگزینی الگویهای نسبتا جدیدتر را می طلبد، در این راستا مدیریت زیارت نیز رویکردهای نوین راهبردی را خواهان است. سامان دهی زیارت در مشهد، نیازمند شناختی همه جانبه به لحاظ مسائل مدیریتی است. مقاله حاضر با هدف شناخت وضعیت مدیریت زیارت به لحاظ راهبردی و ارائه راهکارهای مناسب، تلاش دارد تا به روش کیفی و کمی نخست توصیف، و سپس تحلیلی از وضعیت مدیریت زیارت در حوزه اجتماعی- فرهنگی ارائه دهد. در راستای گردآوری اطلاعات مورد نیاز، از روش های مختلفی همچون منابع کتابخانه ای، منابع اینترنتی، پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. در این پژوهش ۱۳ سازمان عمده در شهر مشهد به شیوه های مختلف در دریافت اطلاعات، مورد نظر قرار گرفتند. با ۲۸ نفر از مسئولان، کارشناسان دستگاه ها و یا متخصصان، مصاحبه و از نتایج مصاحبه های انتشاریافته در مطبوعات استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که مدیریت زیارت در مشهد وضعیت مناسبی ندارد و به لحاظ عوامل داخلی (قوت ها و ضعف ها) با ضعف هایی مواجه است و نسبت به عوامل خارجی (فرصت ها و تهدیدها) واکنش مناسبی نداشته است؛ یعنی از فرصت های موجود استفاده نکرده و در برابر تهدیدهای موجود واکنش چندانی نشان نداده است.

Keywords:

حوزه اجتماعی- فرهنگی , راهبردهای کیفی , زیارت , مدیریت شهری , مشهد