اثربخشی آموزش فنون آرام سازی بر شاخص های سلامت روان و تاب آوری مادران کودکان مبتلا به سرطان خون

مقدمه: سرطان رویداد تغییردهنده زندگی در کودکان و خانواده آنها محسوب می شود؛ از این رو هدف از مطالعه حاضر، اثربخشی آموزش فنون آرام سازی بر شاخص های سلامت روان و تاب آوری مادران کودکان مبتلا به سرطان خون است.  روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی است که در آن ۳۰ نفر از مادران کودکان مبتلا به سرطان خون که در سال ۱۳۹۶ به بخش انکولوژی بیمارستان ۱۷ شهریور کودکان شهرستان رشت مراجعه کرده بودند، به صورت تصادفی در ۲ گروه آزمون فنون آرام سازی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) گنجانده شدند. سپس در ۳ مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مجدد، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) و مقیاس تاب آوری را تکمیل کردند. گروه آزمون فنون آرام سازی درمجموع به مدت ۲ ماه (۸ جلسه ۲ ساعته) آموزش دریافت کرد. پس از ۲ ماه پیگیری مجدد انجام شد. داده ها نیز از طریق کواریانس و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و با نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: براساس نتایج تحلیل مانکوا، آموزش فنون آرام سازی در مرحله پس آزمون در کاهش شکایت های جسمانی، اضطراب، نبود کارکرد اجتماعی و افسردگی و افزایش تاب آوری تاثیر دارد (۰/۰۱>P). همچنین نتایج تحلیل واریانس با اندازه های مکرر نشان داد که تاثیر آموزش فنون آرام سازی بر اضطراب (۰/۰۱>P)، نبود کارکرد اجتماعی و افسردگی (۰/۰۵>P)، همچنین تاب آوری (۰/۰۱>P) تا مرحله پیگیری حفظ شده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت آموزش فنون آرام سازی باید جزء برنامه های درمانی برای مادران کودکان سرطانی در بیمارستان ها و مراکز مشاوره قرار بگیرد.

Keywords:

Relaxation techniques , Mental health indicators , Resilience , Leukemia , فنون آرام سازی , شاخص های سلامت روان , تاب آوری , سرطان خون