بررسی و مقایسه تاثیر استنشاق رایحه اسطوخودوس بر میزان تهوع و استفراغ پس از جراحی فتق شکمی (مطالعه کارآزمایی بالینی)

مقدمه: تهوع و استفراغ پس از اعمال جراحی یکی از شایع ترین عوارض جانبی همراه با جراحی است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر استنشاق رایحه اسطوخودوس بر تهوع و استفراغ پس از جراحی فتق شکمی بوده است. روش کار: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، ۱۱۰ بیمار جراحی فتق شکمی به طور تصادفی در دو گروه آزمون (۵۵ بیمار) و شاهد (۵۵ بیمار) قرار گرفتند. برای هریک از نمونه ها در گروه آزمون، اکسیژن به میزان ۶ لیتر در دقیقه و با ماسک صورت، در ترکیب با اسانس اسطوخودوس به مدت ۲۰ دقیقه تجویز شد و در گروه شاهد ظرف اکسیژن حاوی آب مقطر خالص بود. بلافاصله پس از خروج از ریکاوری، ۲، ۶ و ۲۴ ساعت پس از مداخله، میزان تهوع و استفراغ هریک از گروه های آزمون و کنترل اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی مطلق و نسبی) و آزمونهای آماری استنباطی (تی مستقل، تی زوجی، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر، کای دو) و با کمک نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین شدت تهوع در تمام مراحل اندازه گیری شده، در گروه کنترل بیشتر از گروه آزمون بود. همچنین در هر دو گروه آزمون و کنترل با افزایش زمان اندازه گیری، شدت تهوع روند کاهشی داشت. تفاوت شدت تهوع بین دو گروه آزمون و کنترل معنادار و در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل بود (۰/۰۰۱>P). از نظر فراوانی استفراغ بعد از عمل نیز، بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری: استفاده از استنشاق رایحه اسطوخودوس برای کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی فتق شکمی، توصیه می شود.

Keywords:

Aromatherapy , Lavender aroma , Vomiting , Nausea , رایحه درمانی , رایحه اسطوخودوس , تهوع و استفراغ پس از جراحی , جراحی فتق شکمی