انتخاب مناسب ترین ژن های رفرنس جهت مطالعات Real-time PCR در مراحل ابتدایی زیست تاسماهی ایرانی، Acipenser persicus

در مطالعاتی که از تکنیک PCR Real-time کمی استفاده می شود، به منظور کمی سازی داده های حاصل از اندازه گیری سطوح mRNA می بایست میزان mRNA ژن هدف را نسبت به میزان mRNA یک ژن رفرنس داخلی نرمال سازی کرد. از آنجا که سطح بیان ژن کنترل داخلی می بایست در بین بافت های مختلف و نیز تمامی مراحل رشد یک موجود زنده ثابت بوده و نیز تحت تاثیر تیمارهای آزمایش قرار نگیرد، در هر یک از آزمایش های بیان ژن می بایست ثبات و پایداری بیان چندین ژن رفرنس مورد آزمایش و ارزیابی قرار گیرد تا مناسب ترین ژن رفرنس به منظور نرمال سازی داده های حاصل از بیان ژن هدف انتخاب گردد. در مطالعه حاضر ثبات بیان شش ژن رفرنس شامل actin- beta (ACTB)، Glyceraldehyde ۳-phosphate dehydrogenase (GAPDH)، Ribosomal protein L۶ (RPL۶)، Ubiquitin (UBQ)، Ribosomal protein L۱۳ (RPL۱۳) و Elongation factor ۱-alpha (EF۱A) در طی مراحل ابتدایی رشد و تکامل تاسماهی ایرانی با استفاده از تکنیکReal-Time PCR TaqMan مورد ارزیابی قرار گرفت. برآیند کلی نتایج حاصل از نرم افزارهای geNorm، Bestkeeper و NormFinder نشان داد که دو ژن RPL۶ و ACTB از بیشترین ثبات بیان ژن برخوردار بودند، در حالیکه ژن RPL۱۳ بیشترین تغییرات بیان ژن را از خود نشان داد. بر این اساس استفاده از ژن های RPL۶، ACTB و نیز میانگین هندسی آنها به منظور نرمال سازی داده های بیان ژن هدف در مراحل ابتدایی رشد و تکامل تاسماهی ایرانی و نیز سایر گونه های تاسماهیان توصیه می شود.

Keywords:

Persian sturgeon , Acipenser persicus , Real-Time PCR , reference gene , mRNA , تاسماهی ایرانی , ژن رفرنس , mRNA , Real-TimePCR