کاربرد شاخص های میکروزئوپلانکتون ها در تعیین وضعیت زیست محیطی رودخانه بهمنشیر (شمال غرب خلیج فارس)

میکروزئوپلانکتون ها نقش مهمی را در زنجیره غذایی اکوسیستم های آبی دارند که به عنوان حلقه ی واسطه زنجیره غذایی بین فیتوپلانکتون ها و سطوح غذایی بالاتر عمل می کنند. هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت اکولوژیک آب های بهمنشیر بر اساس محاسبه شاخص های تنوع زیستی است. در این تحقیق شاخص های زیستی زئوپلانکتونی در منطقه بهمنشیر مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری به صورت فصلی در فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان ۱۳۹۰ به وسیله تور پلانکتون گیری (با قطر دهانه ۴۵ سانتی متر و چشمه ۱۰۰ میکرون) صورت گرفت. نتایج نشان داد که میانگین شاخص تنوع شانون در طول سال (۱۵/۲) و برای شاخص غنای گونه ای مارگالف (۵۳/۱) بود. بیشترین میزان هر دو شاخص تنوع در فصل تابستان و کمترین میزان آنها نیز در فصل پاییز محاسبه شد. میانگین شاخص ترازی زیستی هیل در طول سال (۸۳/۰) محاسبه شد که بیشترین مقدار آن در فصل تابستان و کمترین میزان آن در فصل بهار به دست آمد و اندازه گیری شاخص غالبیت سیمپسون نشان داد که بیشترین میزان این شاخص در فصل پاییز (۸۹/۰) و کمترین مقدار آن در فصل تابستان (۸۰/۰) بود. این نتایج در اعمال حفاظت زیست محیطی در آب های بهمنشیر نقش مهمی دارند.

Keywords:

Zooplankton , Biological index , Bahmanshir , Persian Gulf , شاخص های زیستی , زئوپلانکتون , بهمنشیر , خلیج فارس