حل و فصل اختلافات در رویه دیوان داوری بین المللی ورزش

زمینه و هدف: حل و فصل اختلافات از طریق داوری در عرصه داخلی و بین المللی نظام حل اختلافات را متحول ساخته است. در این میان اختلافات ورزشی نیز از این امر مستثنی نیست و محکمه ای بین المللی این ساختار را مورد حمایت قرار داده  است. بر این اساس در این مقاله به بررسی این امر می پردازیم که  حل و فصل اختلافات در رویه دیوان داوری بین المللی ورزش از چه جایگاهی برخوردار است؟ روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و از طریق مطالعه قوانین و منابع معتبر انجام شده و اطلاعات به دست آمده به صورت توصیفی- تحلیلی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. یافته ها: ایجاد یک مرجع تخصصی برای حل و فصل اختلافات بین المللی و ارائه یک رویه انعطاف پذیر، سریع و کم هزینه موجب شکل گیری داوری ورزش" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%20%D8%AF%D8%A7%D9%88%D8%B1%DB%8C%20%D9%88%D8%B1%D8%B2%D8%B4/">دیوان داوری ورزش شد. از همان ابتدای تاسیس مشخص شد که صلاحیت دیوان به هیچ وجه نباید بر ورزشکاران یا فدراسیون ها تحمیل شود، بلکه باید آزادانه در اختیار طرفین باشد. اساسنامه و مقررات دیوان فقط یک نوع دادرسی اختلافی را صرفنظر از ماهیت اختلاف پیش بینی کرده است. رویه دیوان ابتدا مبتنی بر سازش و در صورت عدم حصول صلح، رسیدگی به منظور صدور رای داوری انجام می پذیرد. در سال ۱۹۹۴ این ساختار دچار تغییرات شد واین تغییرات شامل ایجاد دو بخش داوری (بخش داوری عادی و بخش داوری تجدیدنظر) به منظور ایجاد تمایز واضح بین اختلافات نمونه و اختلافات ناشی از تصمیم اتخاذ شده توسط یک هیئت ورزشی بود. همچنین در قوانین این دیوان مواردی که دیوان صلاحیت رسیدگی به آن را دارد احصاء شده است.

Keywords:

اختلافات ورزشی , حل و فصل اختلافات , دیوان داوری ورزش , داوری , رای داوری