اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، عزت نفس و نگرانی تصویر بدنی، بعد از اولین زایمان زنان شهرستان کاشان

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تبیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، عزت نفس و نگرانی تصویر بدنی، بعد از اولین زایمان زنان شهرستان کاشان است.  روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور از بین کلیه زنان بعد از اولین زایمان شهرستان کاشان در سال ۱۳۹۵ با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۸۷ نفر غربالگری شدند. از بین آنها تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه افسردگی ادینبرگ، پرسش نامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسش نامه نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون استفاده شد. سپس برنامه درمانی پذیرش و تعهد به مدت ۱ ماه طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا شد و پس از اجرای پس ­آزمون، داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره تجزیه وتحلیل شد.  یافته ها: پژوهش حاضر بیانگر آن است که بین آزمودنی های گروه های آزمایش و شاهد حداقل از لحاظ یکی از متغیرهای وابسته (افسردگی، عزت نفس و بدشکلی بدنی) تفاوت معنی دار وجود دارد (۱۹/۱۹۵=F و ۰/۰۱>P). نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و گروه شاهد از لحاظ افسردگی (۹۵/۸۵=F و۰/۰۰۰۱=P)، عزت نفس (۹۱/۶۵=F و ۰/۰۰۰۱=P) و بدشکلی بدنی (۱۱۷/۰۴=F و ۰/۰۰۰۱=P) تفاوت معنی­داری وجود دارد.  نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که روش درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش افسردگی و نگرانی تصویر بدنی و افزایش عزت نفس زنان بعد از اولین زایمان موثر است.

Keywords:

Acceptance and Commitment Therapy , Postpartum Depression , Self-Esteem , Body Image Concerns , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , افسردگی پس از زایمان , عزت نفس , نگرانی تصویر بدنی