واکاوی شهود مقولی در پژوهش های منطقی هوسرل

هوسرل در پژوهش ششم از پژوهش های منطقی، درباره «شهود مقولی» بحث کند. در شهود مقولی با اضافه ای فوق بر ادراکات حسی مواجه ایم که در مرحله انتقال ادراک حسی به گزاره ای، محمولی بدان افزوده می شود. مسئله مقاله حاضر، تبیین جایگاه شهود مقولی و نسبت آن با ادراک از نظرگاه هوسرل در پژوهش های منطقی اوست. ضرورت و اهمیت این مسئله آن اندازه است که می توان آن را شالوده و سنگ بنای پدیدارشناسی و هر نظریه شناخت آینده دانست و حتی هایدگر آن را یکی از چهار موضوع اصلی پدیدارشناسی هوسرل برمی شمرد. روند بحث با توضیح تفاوت «ادراک»، «شهود»، «ابژه» و «پرشدگی» آغاز می شود. سپس با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی رابطه شهود مقولی با عناصر مقولی تفکر، تقابل افعال بسیط و مقولی، مراحل افعال در شهود مقولی تالیفی، نقش مهم احساس در شهود مقولی و در کنار شهود مقولی تالیفی، شهود ایدتیک بررسی خواهد شد. یکی از دستاوردهای این نوشتار، شرح مراحل سه گانه شهودهای مقولی تالیفی است: ادراک بسیط ابتدایی از کل، ادراکات تقسیم کننده به اجزای کوچک تر، و التفات تالیفی مقولی بالفعل. نوآوری این نوشتار در این است که از نظر هوسرل ما همان طور که از ابژه های حسی شهود داریم، شهود عقلی و شهود مقولی نیز داریم.

Keywords:

شهود مقولی , شهود حسی , افعال بنیان گذار , افعال بسیط , افعال مقولی , شهود ایدتیک