بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مدل بر فعالیت جسمانی زنان میانسال شهر همدان

مقدمه: فعالیت جسمی  منظم و روزانه، عوارض میان سالی و یائسگی را به تاخیر می اندازد و سبب ارتقای کیفیت زندگی زنان می شود. این فعالیت ها مدیریت بیماری های دیابت و قلبی و عروقی و پوکی استخوان و فشارخون بالا را هم افزایش می دهد. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل، بر فعالیت جسمانی زنان میان سال شهر همدان بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، ۱۲۲ زن میان سال ۵۰ تا ۶۴ سال، به صورت تصادفی ساده انتخاب و شرکت داشتند. ابزار مطالعه پرسش نامه محقق ساخته پرسید، برای سنجش سازه های مدل پرسید و حمایت اجتماعی بود. از گام شمار برای سنجش پیاده روی، از شاخص BMI برای ارزشیابی پیامد رفتار فعالیت جسمانی استفاده شد.ادیتنتهتهنتدو.کقیم.بوییاائمئکموبکوکی :یافته ها : در ارزشیابی سه ماه بعد، تغییرات معنی داری در سازه های مدل پرسید ملاحظه شد (۰/۰۰۱>P). پیاده روی  زنان میان سال افزایش یافت (۰/۰۰۱>P) و شاخص توده بدنی، به صورت معنی داری کاهش نشان داده است (۰/۰۰۱>P)./ نتیجه­ گیری: مدل پرسید و حمایت اجتماعی، تغییرات سازه ها را نشان داد و پیاده روی مناسب ترین ورزش برای زنان میان سال انتخاب شد و موفقیت لازم را نشان داد و علاوه بر آن کاهش شاخص توده بدنی هم گزارش شد.

Keywords:

Educational Program , Physical Activity , PRECEDE Model , Midlife Women , Pedometer. , برنامه آموزشی , فعالیت جسمانی , مدل پرسید , زنان میان سال , گام شمار.