عوامل بازدارنده ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری از دیدگاه پرستاران شاغل

مقدمه و هدف: اجرای فرایند ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری به سبب ماهیت پیچیده ارائه خدمات در مراکز آموزشی درمانی کشور با موانع متعددی روبروست که موجب فقدان کارایی و اثربخشی ارائه خدمات برای مددجویان می شود. لذا مطالعه حاضر در راستای شناخت موانع ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی درمانی خوی ، در سال ۱۳۸۷ صورت گرفته است. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی بوده، حجم نمونه شامل ۵۶ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی درمانی خوی و نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه انجام گردید. روایی ابزار به روش روایی محتوایی ، و پایایی ابزار به روش آلفای کرونباخ (۸۸/۰) انجام شد. نتایج: آزمون فریدمن نشان داد تفاوت آماری معنی داری بین هفت حیطه از موانع ارتقاء کیفیت از دیدگاه پرستاران وجود دارد. بیشترین عوامل بازدارنده " عدم برنامه ریزی بلند مدت توسط مدیران" و " عدم مشارکت" می باشد و کمترین عامل بازدارنده " ارتباطات" در سازمان می باشد. نتیجه نهایی: با توجه به نتایج به نظر می رسد که فرایند مدیریت و کاربرد عناصرآن جهت ارائه مطلوب مراقبت و خدمات پرستاری با اهمیت می باشد.

Keywords:

Barriers / Nurse / Nursing Services / Quality Promotion , ارتقاء کیفیت , پرستار , خدمات پرستاری , موانع