ارزیابی توان رویش ارتفاعی توده های صنوبر دلتوئیدس (Populus deltoides Marsh.) با استفاده از مدل جمعی تعمیم یافته (مطالعه موردی: صنوبرکاری های سنواتی منطقه گیسوم و هفت دغنان)

توان تولید یکی از شاخص های کلیدی خدمات اکوسیستم جنگل است و معیاری مهم برای پیش بینی میزان تولید، بهره برداری مجاز سالانه و همچنین میزان رویش رویشگاه است. در پژوهش پیش رو از معیار ارتفاع غالب که معیار مطمئنی برای ارزیابی کیفیت توده است، استفاده شد. برای این منظور در توده های صنوبر دلتوئیدس (Populus deltoides Marsh.) به روش انتخابی ۵۲ قطعه نمونه مربعی به مساحت ۴۰۰ متر مربع پیاده شد و در هریک ارتفاع و قطر درختان صنوبر و ارتفاع از سطح دریا ثبت شد. همچنین از عمق صفر تا ۲۰ و ۲۰ تا ۴۰ سانتی متری، نمونه خاک برداشت شد و متغیرهای مورد نظر اندازه گیری شدند. ارزیابی توان تولید توده های صنوبر با استفاده از مدل جمعی تعمیم یافته و معیار اطلاعاتی آکائیک در بسته GRASP در نرم افزار آماری R نشان داد که ارتفاع از سطح دریا و متغیرهای فسفر، درصد رطوبت اشباع، کربن آلی، درصد سنگریزه و نیتروژن در عمق ۲۰ تا ۴۰ سانتی متری و همچنین کلسیم، جرم مخصوص ظاهری خاک و pH در عمق صفر تا ۲۰ سانتی متری، بیشتر از ۹۰ درصد تغییرات توان تولید را توجیه می کنند. به کارگیری معیار اهمیت نسبی نشان داد که ارتفاع از سطح دریا، فسفر در عمق ۲۰ تا ۴۰ سانتی متری و جرم مخصوص ظاهری خاک در عمق صفر تا ۲۰ سانتی متری، به طور انفرادی و ارتفاع از سطح دریا، کربن آلی در عمق ۲۰ تا ۴۰ سانتی متری و جرم مخصوص ظاهری خاک در عمق صفر تا ۲۰ سانتی متری، در ترکیب با بقیه متغیرها مهم ترین عامل ها در تغییرات توان تولید توده صنوبر بوده اند.

Keywords:

ارتفاع غالب , اهمیت نسبی , توان تولید توده , خصوصیات خاک , مدل جمعی تعمیم یافته