تاثیر جنگلکاری بر میزان ترسیب کربن خاک و زی توده گیاهی در مناطق خشک (مطالعه موردی: پارک جنگلی بختیاردشت اصفهان)

تغییر اقلیم و افزایش گرمایش جهانی یکی از چالش های مهم در بحث توسعه پایدار است که ناشی از افزایش غلظت گازهای گلخانه ای است. ترسیب کربن در زی توده گیاهی و خاک های تحت آن، ساده ترین و از نظر اقتصادی عملی ترین راهکار ممکن به منظور کاهش کربن اتمسفری محسوب می شود. با توجه به اینکه جنگل های شهری از قابلیت بالایی برای جذب کربن اتمسفری و تعدیل اقلیم برخوردارند، بنابراین برای برآورد ترسیب کربن گونه کاج تهران (Pinus eldarica) کاشته شده در پارک جنگلی بختیاردشت اصفهان، نمونه برداری از زی توده، خاک (در دو عمق صفر تا ۱۵ و ۱۵ تا ۳۰ سانتی متری) و لاشبرگ به صورت تصادفی- منظم انجام شد. ترسیب کربن در زی توده گیاهی از طریق معادلات آلومتریک و کربن آلی خاک از روش والکی-بلاک تعیین شد. نتایج نشان داد کشت گونه کاج تهران در این منطقه منجر به افزایش ترسیب کربن به مقدار ۴/۴۲۲ تن در هکتار نسبت به زمین بایر اطراف شده، که ارزش اقتصادی آن در کل مساحت منطقه کشت شده، بیش از ۵ میلیون دلار محاسبه شد. همچنین نتایج توزیع کربن نشان داد که تنه درختان بیشترین سهم (۴۰ درصد) از ترسیب کربن کل را دارا می باشند. بنابراین با توجه به مزایای بسیار زیاد ترسیب کربن، ضروری است که با مدیریت و محافظت مناسب این جنگل ها، گام مثبتی به منظور کاهش تراکم کربن اتمسفری و در نتیجه کاهش گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی برداشته شود.

Keywords:

تغییر اقلیم , ترسیب کربن , جنگلکاری , پارک جنگلی بختیاردشت اصفهان