الگوی پراکنش مکانی گونه های چوبی ذخیره گاه جنگلی چهارطاق، اردل

الگوی پراکنش مکانی گونه های مختلف جنگل در درک پویایی بوم سازگان جنگل اهمیت دارد، زیرا بر استقرار، رویش، رقابت، تجدیدحیات، مرگ و میر، تخصیص منابع، پویایی روشنه و توسعه زیراشکوب جنگل تاثیرگذار است. در پژوهش پیش رو، الگوی پراکنش مکانی ۱۲ گونه درختی و درختچه ای (شامل برودار، بنه، زالزالک، ارس، محلب، کیکم، زبان گنجشک، بادام، شن، شیرخشت، راناس، دافنه) در ذخیره گاه جنگلی چهارطاق بررسی شد. برای این منظور موقعیت مکانی و نوع گونه تمامی درختان با قطر برابر سینه بیشتر از پنج سانتی متر و درختچه های با قطر تاج بیش از ۰/۵ متر در یک قطعه ۵۲ هکتاری ثبت شد. سپس الگوی پراکنش مکانی هر یک از گونه ها به تفکیک و نیز کل درختان و درختچه ها با استفاده از تابع K ریپلی تعیین شد. نتایج نشان داد که به طور کلی الگوی پراکنش مکانی عناصر چوبی در این منطقه کپه ای است، اگرچه شدت کپه ای بودن پراکنش افراد متفاوت بود. از بین درختان موردبررسی، الگوی پراکنش مکانی برودار (بلوط ایرانی) و کیکم بیشتر از سایر گونه ها کپه ای بودند. همچنین کپه ای بودن پراکنش افراد در گونه های درختی بیشتر از گونه های درختچه ای بود. در جمع بندی نتایج پژوهش پیش رو و پژوهش های دیگر انجام شده در ناحیه رویشی زاگرس می توان ادعا نمود که الگوی عمومی توزیع افراد گونه های مختلف به صورت کپه ای است. این یافته ضمن ایجاد یک راهنمای کلی برای احیا و جنگلکاری در این ناحیه رویشی، استفاده از روش های جمع آوری داده برای اتخاذ تصمیم گیری های مدیریتی را با محدودیت هایی مواجه می کند و کاربرد برخی روش ها مانند روش های نمونه برداری فاصله ای که برای پراکنش تصادفی طراحی شده اند را منتفی می سازد.

الگوی پراکنش مکانی گونه های چوبی ذخیره گاه جنگلی چهارطاق، اردل Keywords:

الگوی پراکنش مکانی , تابع K ریپلی , ذخیره گاه جنگلی , چهارطاق