الگوی مکانی و نقشه خطر وقوع آتش سوزی در اراضی طبیعی استان لرستان

هدف از تعیین الگوی پراکنش مکانی آتش سوزی، کمی کردن برخی از ویژگی های رژیم آتش سوزی است. در این مطالعه آنالیز توزیع و تعیین الگوی پراکنش آتش سوزی های رخ داده، طی ۵ سال گذشته در عرصه های طبیعی استان لرستان بررسی شد. بررسی توزیع نقاط با توجه به کاربریهای مختلف و عوامل فیزیوگرافی انجام گردید. برای تعیین الگوی پراکنش نقاط از سه روش کوادرات، نزدیکترین همسایه و K رایپلی و برای تعیین مناطق پرخطر از روش کرنل استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین فراوانی آتش سوزی در طبقه ارتفاعی ۱۷۰۰-۱۳۰۰ متر، شیب های بین ۲۰ -۱۰ درصد و جهت های جنوب و جنوب غربی رخ داده است. بیشترین وقوع آتش سوزی در کاربری جنگل با تاج پوشش متوسط (۳۶٪) و مرتع با تاج پوشش متوسط (۲۵٪) مشاهده شد. نتایج آنالیز الگوی نقاط در هر سه روش، وجود الگوی کپه ای را تایید می کند. با توجه به اینکه روش K رایپلی تصویر بهتری از الگوی نقاط در مقیاس های مختلف نشان می دهد، نتایج نشان داد که استفاده از این روش نسبت به دو روش دیگر در تعیین الگوی پراکنش نقاط آتش سوزی برتری دارد. در نهایت با استفاده از روش کرنل نقشه خطر تراکم آتش بدست آمد؛ که می تواند به عنوان راهنمایی در مدیریت مناطق پر خطر مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

آتش سوزی , الگوی پراکنش مکانی , نقشه خطر , لرستان