بررسی تاثیر قصه گویی بر هوش عاطفی در دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی

هدف این پژوهش «بررسی اثربخشی روش قصه گویی بر هوش عاطفی دانش آموزان دوره ی دوم» بود. روش پژوهش آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه پنجم و ششم دوره ایتدایی شهر سمیرم به تعداد ۷۱۲ نفر، بود. پس از انتخاب ۳۰ نفر از دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر سمیرم، به عنوان نمونه ی آماری پژوهش؛ با روش تصادفی خوشه ای؛ در ۲ گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (گروه آزمایش شامل ۱۵ نفر و گروه کنترل نیز، ۱۵ نفر). در ابتدا، اقدام به اجرای پیش آزمون با تکمیل پرسشنامه هوش عاطفی گلمن (۲۰۰۷)، گردید. پس از این مرحله؛ اقدام به اجرای ۱۰ نوع قصه در ۱۰ جلسه، گردید و در نهایت نیز؛ پرسشنامه هوش عاطفی گلمن (۲۰۰۷) در قالب پس آزمون، توسط دانش آموزان؛ تکمیل و جمع آوری، گردید. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه کنترل و گروه آزمایش در پژوهش؛ از لحاظ متغیرهای هوش عاطفی و مولفه های پنجگانه آن شامل: خودآگاهی، خودتنظیمی، خودانگیختگی، همدلی و مهارت های اجتماعی؛ تفاوت معنی دار، وجود دارد. از این رو می توان از روش قصه و قصه گویی؛ به عنوان یک روش آموزشی غیرمستقیم و متناسب با دنیای کودکی به صورت آزاد با روش های از پیش تعیین شده با توجه به آموزش خاص و هدفمند در جهت ارتقا هوش عاطفی دانش آموزان دوره ابتدایی، بهره گرفت.

Keywords:

قصه , قصه گویی , هوش عاطفی , دانش آموزان