تاثیر کلیشه های جنسیتی درونی شده براحساس گناه بالا در مادران شاغل

هدف: تثوری نقش اجتماعی معتقد است که نقش های متفاوتی که مردان و زنان ایفا می کنند. باعث می شود جامعه انتظارات متفاوتی ایجاد کند (ایگلی و همکاران، ۲۰۰۰). درحالی که کلیشه های جنسیتی آشکار کمتر می شوند کلیشه ها به صورت ضمنی رواج دارند (دوویدیو و همکاران ۲۰۱۷). احساس گناه یک احساس احلاقی و خودارزیابی است که افراد زمانی که اعمال خود را محکوم می کنند تجربه می کنند (تنگنی، ۲۰۰۷) این سوال باقی می ماند که آیا این تفاوت های جنسیتی در احساس گناه تا حدی ناشی از کلیشه های جنسیتی درونی شده است یا نه. تحقیقات قبلی نشان داد که احساس گناه بیشتر در کار و خانواده در مادران با رفتارهای جنسیتی مرتبط است این برای درک اینکه چرا مادران و پدران اغلب تصمیم های سنتی کار و خانواده می گیرند و نحوه مداخله بسیار مهم است. (ارنتزن و همکاران، ۲۰۱۹). بنابراین، مهم است که بررسی کنیم که چگونه کلیشه های جنسی ضمنی ممکن است احساس گناه بالاتر را در مادران و احساس گناه کمتر در پدران را پیش بینی کند. روش: از افراد شاغل در مراکز آموزشی (مدارس و دانشگاه ها) منطقه ۱ تهران نمونه گیری در دسترس انجام شد و از (۱۰۶ مادر شاغل و ۹۴ پدر شاغل) خواسته شد تا موقعیت خیالی را در نظر بگیرند و نشان دهند در آن موقعیت چقدر احساس گناه می کنند که آیا تفاوت های جنسیتی در احساس گناه برای مادران و پدران شاغل یکسان است یا خیر. کلیشه های جنسیتی ضمنی شرکت کنندگان با یک وظیفه ارتباط ضمنی جنسیتی- شغلی ارزیابی شد (IAT؛ نوسک و همکاران، ۲۰۰۲).

Keywords:

کلیشه های جنسیتی , مادران شاغل , احساس گناه