آزمایش جنگل کاری دیم پنج ژنوتیپ بادام (Amygdalus communis L.) و یک ژنوتیپ بنه (Pistacia atlantica Desf.) در استان زنجان

غنی سازی پوشش گیاهی حوضه های آبخیز از اهداف مهم و بلند مدت سیاستهای کلان منابع طبیعی کشور است. کاشت گونه های چندمنظوره ضمن کمک به حفظ آب و خاک با تولید محصولات فرعی راهکار مناسبی برای جلب مشارکت مردم می باشد. به منظور یافتن مناسبترین ژنوتیپ بادام و بنه برای کاشت دیم، تعداد ۵ ژنوتیپ بادام (Amygdalus communis) به همراه یک ژنوتیپ بنه (Pistacia atlantica) برای جنگل کاری دیم روی سه دامنه شرقی، جنوبی و غربی در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی مورد آزمایش قرار گرفت. متغیرهای مورد مطالعه، شامل درصد زنده مانی، قطر یقه، ارتفاع و قطر تاج بود. نتایج نشان داد که برای کلیه صفات تفاوت بین میانگین بادامها با بنه معنی دار بود. از نظر درصد زنده مانی تفاوت بین دامنه های جغرافیایی معنی دار بود و بر روی دامنه غربی درصد زنده مانی بیشتر بود. کاشت گونه های بادام بر روی دامنه های غربی با دو ژنوتیپ بادام ۳ و ۶ به دلیل برخورداری آنها از برتری صفات رویشی قابل توصیه است. درصورتی که جبران کمبود رطوبت در فصل تابستان میسر باشد، کاشت این ژنوتیپ ها بر روی دامنه های جنوبی نیز توصیه می گردد

Keywords:

multipurpose trees , unirrigated condition , afforestation , Almond , wild pistachio , Zanjan province