اثربخشی الگوی تدریس اعضای تیم بر میزان آگاهی بهورزان و جامعه تحت پوشش آن ها درباره دیابت

مقدمه: استفاده از روش های نوین آموزشی در تربیت بهورزان، آنان را برای ایفای نقش خود توانمند می کند. هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی الگوی تدریس اعضای تیم با روش های رایج بر میزان آگاهی جامعه تحت پوشش بهورزان درباره دیابت است. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی روی ۲۴ بهورز و ۱۹۲ نفر از جمعیت تحت پوشش آنان انجام شد. نمونه های پژوهش به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. آموزش محتوای دیابت در جمعیت تحت پوشش برای گروه آزمون به روش الگوی تدریس اعضای تیم و برای گروه کنترل به روش رایج ارائه شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه پژوهش گرساخته بررسی میزان آگاهی از روش الگوی تدریس اعضای تیم و نیز دیابت به صورت مجزا در دو جامعه آماری طرح استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون های آماری پارامتری تی مستقل، تی زوجی و تحلیل واریانس با مقادیر تکراری تحلیل شد. یافته ها: بین میانگین نمره آگاهی بهورزان گروه کنترل و آزمون نسبت به الگوی تدریس اعضای تیم پس از مداخله آموزشی تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰>P)، به طوری که، میانگین نمره آگاهی بهورزان گروه آزمون (۴۴/۱±۰۸/۱۲) نسبت به گروه کنترل (۱۶۶/۰±۵۷۷/۰) افزایش داشت. همچنین، میانگین نمره آگاهی جامعه تحت پوشش گروه های کنترل و آزمون در زمینه دیابت بعد از مداخله آموزشی (۳۰/۱±۲۳/۱۳ به نسبت ۸۹/۱±۳۷/۱۰) و مرحله پیگیری (۴۹/۱±۴۲/۱۲ به نسبت ۷۹/۱±۹۶/۹) تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: الگوی تدریس اعضای تیم باعث افزایش بیشتر آگاهی جامعه تحت پوشش بهورزان درباره دیابت نسبت به روش تدریس رایج شده است.

Keywords:

Client , Diabetes mellitus , Knowledge , Teaching , آگاهی , آموزش , دیابت ملیتوس , مددجو