ارزیابی آنتی بادی های ضدتوکسوپلاسما گوندی و میزان غلظت ویتامینD۳ در کودکان دبستانی ۷ تا ۱۸ سال شهرستان بجنورد

مقدمه: توکسوپلاسما گوندی تک یاخته انگلی با شیوع نسبتا زیاد در جوامع انسانی است. به دلیل کمبود اطلاعات در زمینه عفونت توکسوپلاسموزیس در کودکان سنین مدرسه در بجنورد، مطالعه حاضر شیوع سرمی توکسوپلاسموزیس را در دانش آموزان سنین مدرسه و میزان کمبود ویتامین D۳ را در آن ها در بجنورد به طور هم زمان بررسی کرد. روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، شیوع سرمی آنتی بادی های ضدتوکسوپلاسما گوندی به روش الیزا در بین ۳۶۱ دانش آموز ساکن شهر بجنورد بررسی و میزان ویتامین D۳ در این دانش آموزان ارزیابی شد. یافته ها: از ۳۶۱ نفر شرکت کننده در این مطالعه، ۱۷۵ نفر (۵/۴۸ درصد) پسر و ۱۸۶ نفر (۵/۵۱ درصد) دختر بودند. محدوده سنی شرکت کنندگان بین ۷ تا ۱۸ سال بود. ۲۲ نمونه (۶ درصد) آنتی بادی IgG داشتند. هیچ موردی از آنتی بادی IgM مشاهده نشد. بین آلودگی به توکسوپلاسما گوندی و سن، جنسیت افراد شرکت کننده، محل سکونت و داشتن تماس با گربه رابطه آماری معنی داری در این مطالعه مشاهده نشد (۰۵/۰P>). کمبود ویتامین D۳ تنها در ۸ دانش آموز با آنتی بادی ضدتوکسوپلاسما مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد شیوع توکسوپلاسموزیس در بین کودکان سنین مدرسه در بجنورد نسبتا کم است. با این حال کمبود ویتامین D۳ در افراد مبتلا به توکسوپلاسموزیس مشاهده شده است. برنامه های کنترلی و آموزش بهداشت در راستای پیشگیری از توکسوپلاسموزیس در کودکان ضروری است.

Keywords:

Bojourd , ELISA , School children , Seroprevalence , Toxoplasma gondii , الیزا , بجنورد , توکسوپلاسما گوندی , شیوع سرمی , کودکان سنین مدرسه