بررسی ارتباط بین شاخص های خون شناسی و نتایج بالینی در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ بستری در بیمارستان امام حسن بجنورد در اردیبهشت تا مرداد ۱۴۰۰

مقدمه: در مطالعه حاضر رابطه بین شاخص های خونی و پیامدهای بالینی در بیماران کووید ۱۹ بررسی شد. روش کار: این مطالعه مقطعی روی ۲۹۳ بیمار بزرگ سال مبتلا به کووید ۱۹ بررسی شدند که در بیمارستان امام حسن بجنورد، ایران بستری شده بودند و کمتر از سه روز از شروع علائم کووید ۱۹ آن ها گذشته بود. از پرونده الکترونیکی، اطلاعات بیماران شامل اطلاعات دموگرافیک، مشخصات بالینی و نتایج بالینی استخراج شد. نتایج مربوط به آزمایش شمارش کامل خون برای هر نمونه نیز ثبت شد. یافته ها: میانه سن بیماران ۵۳ سال بود. ۱۴۷ نفر ۱۷/۵۰ درصد از بیماران زن بودند. ۳۷ بیمار در آی سی یو بستری بودند و ۴۲ نفر نیز فوت کردند. میانگین شاخص های خون شناسی به جز نسبت نوتروفیل به لنفوسیت NLR، نسبت پلاکت به لنفوسیت PLR و میزان رسوب اریتروسیت ESR در بیماران کووید ۱۹ در محدوده نرمال قرار داشت. مقادیر گلبول سفید WBC، NLR و PLR در بیمارانی که فوت کرده یا در آی سی یو بستری بودند، به طور معناداری بیشتر از بیمارانی بود که در آی سی یو بستری نشدند ۰۵/۰˂P. همچنین نتایج نشان داد مقادیر هموگلوبین، هماتوکریت و ESR در بیماران فوت شده نسبت به بیمارانی که در آی سی یو بستری نشده بودند، کمتر است ۰۵/۰˂P. بین شاخص های خون شناسی و مدت زمان بستری در بیمارستان ارتباط معناداری مشاهده نشد ۰۵/۰ ˃P. نتیجه گیری: به طورکلی نتایج نشان داد مقادیر افزایش یافته برخی از شاخص های خون شناسی همچون WBC، NLR و PLR در زمان بستری ممکن است پیامد بالینی ضعیف را در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ پیش بینی کند.

Keywords:

Clinical outcome , COVID-۱۹ , Hematologic parameters , Length of hospital stay , خون شناسی , طول بستری در بیمارستان , کووید ۱۹ , نتیجه بالینی