تاثیر آموزش والدین مبتنی بر نظریه خودکارآمدی بر رفتارهای پیشگیری کننده از آلودگی به پدیکلوزیس در دانش آموزان دختر

مقدمه:  با وجود پیشرفتهای اخیر در پیشگیری از بیماریهای انگلی، هنوز پدیکولوزیس یکی از مشکلات بهداشتی مهم در بین دانش آموزان در ایران است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش والدین بر اساس نظریه خودکارآمدی بر رفتارهای پیشگیری کننده از آلودگی به پدیکلوزیس در دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر مشهد در سال ۱۳۹۷ انجام شده است. روش کار : این مطالعه نیمه تجربی بر روی ۶۰ نفر از اولیا دانش آموزان دختر کلاس اولی که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای وارد مطالعه شدند، اجراء شد. والدین بطور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه، پرسش نامه رفتارهای پیشگیری کننده از آلودگی به پدیکلوزیس و پرسش نامه خودکار آمدی عمومی شرر بود. مداخله آموزشی بر اساس تئوری خودکارآمدی طراحی و در ۴ جلسه آموزشی ۴۵ دقیقه ای اجرا شد. قبل از مداخله، بلافاصله و ۳ ماه بعد مداخله  آموزشی، پرسش نامه ها تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارآماری SPSS نسخه ۲۴ و آزمون های آماری کای اسکوئر، تی تست، من ویتنی و فریدمن استفاده شد. یافته ها: قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمره خودکارآمدی و رفتارهای پیشگیری کننده از آلودگی به پدیکولوزیس وجود نداشت (۰۵/۰p> )، اما بلافاصله و بعد از مداخله میانگین نمره خودکارآمدی و نمره رفتارهای پیشگیری کننده از آلودگی به پدیکلوزیس تفاوت معنی داری با قبل از مداخله نشان داد(۰۵/۰p<). نتیجه گیری:طبق نتایج، طراحی و اجرای مداخلات آموزشی مبتنی بر نظریه خودکارآمدی موجب افزایش رفتارهای پیشگیری کننده از آلودگی به پدیکلوزیس در دانش آموزان می شود.

Keywords:

Self-Efficacy , Behavior , Pediculosis , Students , خودکارآمدی , رفتار , پدیکلوزیس , دانش آموزان