رابطه والد-فرزندی نوجوانان در قرنطینه ناشی از کووید- ۱۹ درخراسان بزرگ

مقدمه: شیوع گسترده کروناویروس-۲۰۱۹ سلامت عمومی جهان را به چالش کشیده است. با توجه به تاثیرات احتمالی قرنطینه بر روابط افراد در خانواده و اهمیت دوره نوجوانی، مطالعه با هدف بررسی رابطه والد-فرزندی نوجوانان در قرنطینه کووید-۱۹ انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی، برروی ۲۰۱ نفر از نوجوانان خراسان بزرگ، در سال ۱۳۹۹ انجام گرفت. شرکت کنندگان با توجه به معیارهای ورود به مطالعه، به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه ارزیابی رابطه والد-فرزندی (PCRS) استفاده شد؛ که با توجه به شرایط موجود از روش مجازی (ثبت در ربات پرس لاین)، جهت تکمیل آن ها انتخاب شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳، میانگین و انحراف معیار و استنباطی (ضریب همبستگی، تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه) استفاده شد. یافته ها: بیشتر واحدهای پژوهش دختر (۲/۶۸%) بودند. میانگین سنی آزمودنی ها، ۹۶۸/۱ ± ۵۸/۱۵ سال، میانگین سنی پدر و مادر آزمودنی ها به ترتیب ۰۹/۷ ± ۶۰/۴۶ و ۲۶/۶ ± ۹۹/۴۱ سال بود. نتایج نشان داد که نمرات مادر-فرزندی نسبت به گذشته افزایش یافته است؛ در حالی که نمرات پدر-فرزندی تغییری نداشته است. همچنین دو زیرمقیاس احساسات مثبت و ارتباطات در رابطه مادر-فرزندی نسبت به گذشته بیشتر گزارش شد؛ نتایج تی مستقل نشان داد که این دو زیرمقیاس با جنسیت رابطه مستقیم و معنی داری دارد (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که رابطه والد-فرزندی در دوران شیوع کووید-۱۹ در اکثر حیطه ها تغییری نداشته است.؛ با این حال آموزش های موثر و کافی جهت بهبود رابطه والد-فرزندی بویژه در دوران قرنطینه، به دلیل محدود شدن ارتباطات اجتماعی و نقش چشمگیر محدودیت ها در تکامل روانشناختی نوجوانی، بسیار ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

Parent-Child Relationship , Adolescent , Quarantine , COVID-۱۹ , رابطه والد-فرزندی , نوجوان , قرنطینه , کووید۱۹