مقایسه سطح سرمی روی در کودکان مبتلا به صرع با کودکان مبتلا به تشنج ناشی از تب abstract
مقدمه:
صرع یکی از بیماری های شایع و مزمن عصبی در
کودکان با شیوع ۵ درصد در
کودکان ایرانی است که نسبت به میانگین شیوع در سایر کشورها بالاتر می باشد. مطالعات مختلفی در زمینه نقش عناصر کمیاب در سرم در پاتوژنز بیماری
صرع انجام شده ولی همچنان اطلاعات کمی در خصوص نقش
روی و میزان سطح سرمی آن در
کودکان مبتلا به
صرع در مقایسه با تشنج ناشی از تب وجود دارد.
روش کار: از بیماران مبتلا به تب و تشنج و همچنین
کودکان مبتلا به
صرع که در حیطه سنی کمتر از ۶ سال بودند و در بخش اعصاب
کودکان بیمارستان قائم در بازه زمانی مرداد تا آذر ۱۳۹۸ بستری شدند در دو گروه هرکدام به تعداد ۲۲ نفر در صورت رضایت والدین انتخاب شده و وارد مطالعه شدند. گروه سوم بعنوان گروه کنترل سالم به تعداد ۲۲ نفر در همین حیطه سنی از میان بیماران تب دار بدون تشنج بستری در بخش اطفال انتخاب شدند. میزان ۱ سی سی خون در عرض ۶ ساعت ابتدای بستری گرفته و در آزمایشگاه بیوشیمی بیمارستان قائم توسط کارشناس مشخص سطح سرمی
روی اندازه گیری شد و در پایان نتایج با هم مقایسه و سپس تحلیل شد.
یافته ها: در مجموع ۲۲ بیمار کودک مبتلا به صرع، ۲۲ کودک مبتلا به تب و تشنج و ۲۲ کودک با تب بدون تشنج به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. میانگین سنی افراد وارد مطالعه ۱.۸۴±۳.۰۰بود. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که میزان سطح سرمی
روی در گروه
کودکان مبتلا به
صرع ۲۹.۴۲±۸۴.۵۳ میلی گرم در لیتر، در گروه تب و تشنج ۲۷.۶۱±۸۲.۱۴ میلی گرم در لیتر و در گروه کنترل ۲۸.۲۵±۸۳.۰۲میلی گرم در لیتر بود. بررسی های آماری نشان می دهد که هیچ گونه تفاوت معنی داری بین سه گروه وجود نداشت (۰.۹۶ = P).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که هیچ گونه تفاوتی بین سطح سرمی
روی در بین بیماران مبتلا به تشنج ناشی از تب و بیماران مبتلا به
صرع وجود ندارد. با این حال با توجه به نتایج مطالعات دیگر، مطالعات بیشتر با حجم نمونه بیشتر مورد نیاز است تا به مدارک قوی تری در این خصوص برسیم.