مقایسه اثر لیزر کم توان قرمز و مادن قرمز نزدیک با داروی کلومیفن بر فرایند فولیکولوژنزیس در بافت تخمدان در موش صحرایی

مقدمه: فولیکولوژنزیس فرایندی است که  هرگونه اختلال در آن منجر به بیماری های تخمدانی می شود. درمان های آن شامل جراحی, انواع داروها و لیزر به صورت مکمل می باشد. بنابراین این مطالعه به بررسی اثر تحریک زیستی لیزر کم توان (توان < ۲۵۰میلی وات) بر فرایند فولیکولوژنزیس در بافت تخمدان کوش صحرایی به صورت مستقل در دو طول موج ۶۳۰ و ۸۱۰ نانومتر پرداخته است. روش کار: ۲۸ رت ماده از نژاد ویستار با وزن بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ گرم در سن ۹ هفته به چهار گروه  کنترل (CT) ، دارو (D) ، لیزر قرمز (RL) ،  لیزر مادون قرمز نزدیک (NIRL) تقسیم شدند. برای این کار از دو لیزر دایود با شدت  mw/cm۲ ۳۳±۲ برای RL و شدت mw/cm۲ ۲۱۲±۲ برای NIRL استفاده شد. در دو روز اول سیکل استروس گروه های لیزر تحت تابش (j/cm۲ ۵) قرار گرفتند. موش های گروه D کلومیفن (۱ میکروگرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. پس از انجام آزمایش ها، موش ها بیهوش و قربانی شدند و بافت تخمدان آنها برداشته شد. یافته ها: تعداد انواع فولیکول ها و سطح هورمون های موثر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده تغییر در تعداد انواع فولیکول ها و هورمون ها در مقایسه با گروه های D و CT بود. این تغییر در گروه NIRL در مقایسه با سایر گروه ها معنی دار بود، در حالی که در گروه RL معنی دار نبود. این نتایج در گروه D کمتر از گروه لیزر بود و تنها در مقایسه با گروه CT معنی دار بود. نتیجه گیری: لیزر کم توان درمانی در طول موج ۸۱۰ نانومتر می تواند به طور مستقل فعالیت بافت تخمدان را در تولید انواع فولیکول ها افزایش دهد. بنابراین، این مطالعه توانست لیزر ۸۱۰ نانومتر را به عنوان درمانی مستقل و جدید در تنبلی تخمدان معرفی کند که می تواند در مطالعات بعدی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

Low Level Laser , Ovary , Folliculogenesis Cycle , Hormone , لیزر کم توان , تخمدان , فرایند فولیکولوژنزیس , هورمون