اثر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر برخی از شاخص های عملکردی در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

مقدمه: بیماری مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری خودایمنی، التهابی و مزمن است که به صورت آسیب و تخریب میلین در جسم سفید مغز، نخاع و اعصاب بینایی بروز و باعث ایجاد مشکلات عملکردی در بیمار می شود. هدف از این تحقیق بررسی اثرتمرینات ثبات مرکزی بر برخی شاخص های عملکردی درزنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بود. روش کار: نمونه آماری تحقیق را ۲۴ نفر از زنان مبتلا به ام اس (۲۵تا۴۰سال) شهرستان بجنورد با سطح ناتوانی EDSS (۲ تا ۵) تشکیل دادند. بیماران به طور هدفمند و تصادفی به دو گروه تمرینات ثبات مرکزی (۱۲نفر)و گروه کنترل (۱۲ نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت ۸ هفته، (۳جلسه در هفته ۳۰تا ۴۰ دقیقه) تمرینات ثبات مرکزی را انجام دادند. در این دوران گروه کنترل هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشت. برای ارزیابی تعادل از آزمون تعادلی (TUG)،پرسشنامه شدت خستگی (FSS) و یک تکرار بیشینه ۱RM)) برای ارزیابی خستگی و قدرت عضلانی در دو گروه، قبل و بعد از تمرینات استفاده شد. تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس در سطح معنی داری(۰۵/۰P<) با نرم افزار SPSS انجام گردید. یافته ها: بنابر نتایج آزمون کواریانس، اجرای هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی با افزایش معنی دار تعادل(۰۰۰/۰P=)، قدرت عضلانی بالاتنه(۰۰/۰P=)، قدرت عضلانی پایین تنه (۰۱۴/۰P=) و با کاهش معنی دارخستگی(۰۰۰/۰P=) همراه بود. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، اجرای تمرینات ثبات مرکزی باعث بهبود شاخص های عملکردی مبتلایان به ام اس می گردد. بنابراین این تمرینات را به عنوان فعالیت ورزشی موثر دربازتوانی مبتلایان به مالتیپل اسکلروزیس می توان به کاربرد.

Keywords:

Core Stability Training , Balance , Fatigue , Muscle Strength , Multiple Sclerosis , تمرینات ثبات مرکزی , تعادل , خستگی , قدرت عضلانی , مالتیپل اسکلروزیس