ارتباط خودکارآمدی در زمینه کنترل وزن بدن با شاخص های آنتروپومتریک در پسران نوجوان

مقدمه: چاقی از شایع ترین مشکلات سلامتی در دوران نوجوانی است. از آنجا که میزان خودکارآمدی افراد در زمینه کنترل وزن نقش مهمی پیشگیری و کنترل چاقی ایفا می کند، هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی ارتباط میزان خودکارآمدی افراد در کنترل وزن با شاخص های آنتروپومتریک در نوجوانان پسر می باشد. روش کار: این مطالعه بر روی ۵۳۵ دانش آموز پسر ۱۲ تا ۱۶ ساله منطقه ۵ شهر تهران انجام گرفت. مقادیر وزن، شاخص توده بدنی (BMI)، درصد چربی بدن و درصد عضله بدن با استفاده از آنالیزور بیوالکتریک اندازه گیری شد. همچنین میزان خودکارآمدی افراد با استفاده از پرسشنامه معتبر سبک زندگی مرتبط با خودکارآمدی در کنترل وزن (WEL) ارزیابی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین میزان خودکارآمدی و میزان وزن و BMI نوجوانان پسر ارتباط معنی داری وجود ندارد. در زمینه ارتباط خودکارآمدی با ترکیب بدن، نتایج نشان داد که بین میزان خودکارآمدی با درصد عضله اسکلتی بدن ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر گزارش داد که میزان خودکارآمدی ارتباط معنی داری با ترکیب بدن در پسران نوجوان دارد و افرادی که خودکارآمدی بالاتری دارند، درصد عضله اسکلتی در آنها بالاتر می باشد. انجام تحقیقات بیشتر در زمینه تاثیر خودکارآمدی بر وضعیت شاخص های آنتروپومتریک گروه سنی نوجوانان توصیه می شود.

Keywords:

Self-efficacy , Body weight , Anthropometry , Male adolescents , خودکارآمدی , وزن بدن , تن سنجیفپسران نوجوان