شیوع سرمی آنتی بادی های IgG، IgM و IgA ضد توکسوپلاسما گوندی در زنان باردار در سه ماه اول بارداری در استان خراسان شمالی

زمینه و هدف: توکسوپلاسموز یکی از بیماری های انگلی انسان و اکثر حیوانات می باشد. عفونت در انسان اغلب بدون علامت می باشد. بیشترین عوارض این بیماری در انتقال مادرزادی آن می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع عفونت توکسوپلاسموز و بررسی عوامل خطر مرتبط با آن در استان خراسان شمالی می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی ۱۳۰۲ نمونه از شهر های مختلف استان خراسان شمالی جمع آوری شده و با استفاده از روش الیزا میزان آنتی بادی های IgG، IgM و IgA مورد ارزیابی قرار گرفته است. همه زنان باردار مورد مطالعه در مرحله سه ماه اول بارداری بودند. اطلاعات بدست آمده از این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: از بین ۱۳۰۲ نمونه مورد مطالعه ۶۹۰ ، ۴۰ و ۵۷ نفر از نظر وجود آنتی بادی های IgG، IgM و IgA به ترتیب مثبت بودند. در این مطالعه ارتباط بین شیوع سرمی عفونت توکسوپلاسموز و سطح تحصیلات و سابقه مصرف سبزیجات خام معنی داری نبوده است ولی فاکتور هایی مانند تماس با گربه و سابقه مصرف گوشت خام در شیوع این بیماری تاثیرگذار می باشند. نتیجه گیری: وجود آنتی بادی های IgM و IgA ضد انگل توکسوپلاسما گوندی در سطح سرمی زنان باردار و کسانی که بنابر دلایلی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دریافت کردند بسیار حائز اهمیت می باشد و انجام آزمایشات جهت ارزیابی سطح سرمی این ایمنوگلوبولین ها در زنان باردار و به خصوص در سه ماهه اول بارداری ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

Seroprevalence , Toxoplasma gondii , Pregnant women , Northern Khorasan Province , شیوع سرمی , توکسوپلاسما گوندی بارداری , آنتی بادی , استان خراسان شمالی