تبیین الگوی ورزش سالمندی ایران

مقدمه: افزایش شمار سالمندان در ایران موجب توجه به موضوعات جدید و تازهای در ارتباط با آنها شده است. از آنجا که ناتواناییهایدوره سالمندی با افزایش سن  شایعتر میشود، در این شرایط نقش ورزش در حفظ و بهبود سلامت سالمندان و شور و نشاط اجتماعی پررنگ میگردد. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی ورزش سالمندی ایران انجام شده است. روش کار: این پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی و با به کارگیری روش تحقیق داده بنیاد انجام گرفته است. شرکتکنندگان در این پژوهش، متخصصان و صاحبنظران حوزه علوم ورزشی، روانشناسان، مددجویان، جامعه شناسان، پرستاران و مدیران ادارات بهداشت، بهزیستی و سازمان امور اجتماعی شهردارمتخصصان و صاحب نظران مدیریت ورزشی، پیشکسوتان ورزشی، اعضای هیات علمی گروههای )علوم ورزشی، روانشناسی، جامعه شناسی، مددکاری، پرستاری( و همچنین مسئولین ادارات درگیر با سالمندی اعم از بهداشت، بهزیستی و سازمان امور اجتماعی شهرداری اصفهان بودند که به صورت نمونهگیری هدفمند و نظری جهت مصاحبه نیمهساختار یافته انتخاب شدند و مصاحبهها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. دادهها به طور همزمان با جمعآوری اطلاعات با استفاده از روش Strauss & Corbin تحلیل گردید. اعتبار دادهها براساس معیارهای پیشنهادی Lincoln & Guba تایید شد. یافته ها: نتایج گویای آن است که ۲۰۲ گزاره مفهومی اولیه با ۱۱ مقوله اصلی و ۰۷ مقوله فرعی در قالب ابعاد ۲ گانه مدل پارادایمی شامل: موجبات علی ( ۳ مقوله)؛ پدیده اصلی( ۱ مقوله)؛ راهبرد ( ۲ مقوله)؛ ویژگیهای زمینهای ( ۲ مقوله)؛ شرایط محیطی ( ۲ مقوله)؛ پیامد ( ۱ مقوله) الگوی ورزش سالمندی ایران را تشکیل میدهند. نتیجه گیری: یکپارچهسازی مقوله ها بر مبنای روابط موجود بین آنهاحول محور ورزش سالمندی ایران، شکل دهنده مدل پارادایمی است که الگوی مدیران درگیر در امور سالمندان را منعکس میکند.

Keywords:

Sport , Grounded Theory , Elderly , ورزش , داده بنیاد , سالمندی , سلامتی