رابطه مشارکت اجتماعی با رضایت از زندگی در سالمندان

زمینه و هدف: رضایت از زندگی در سالمندان می تواند تحت تاثیر متغیرهای متعدد از جمله مشارکت اجتماعی آنها باشد. این پژوهش با هدف تعیین رابطه مشارکت اجتماعی با رضایت از زندگی سالمندان شهر کرمان صورت گرفت. مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود که در آن ۲۰۰ نفر از سالمندان شهر کرمان به روش نمونه در دسترس مورد پرسشگری قرار گرفتند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مشارکت اجتماعی طرح بررسی سلامت جامعه کانادا و پرسشنامه رضایتمندی از زندگی LSI-Z استفاده گردید. برای آنالیز داده ها از شاخص­های توصیفی و نیز برای بررسی ارتباط متغیرها از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، کای دو، تی تست و آنالیز واریانس یک طرفه در محیط نرم افزار SPSS۱۷ استفاده گردید. یافته ها: در بین گویه های مشارکت اجتماعی بیشترین میزان مربوط به شرکت در مراسمات مذهبی و کمترین مقدار مربوط به انجمن های حرفه ای و اجتماعی مانند شورای محله بود. در خصوص موانع مشارکت اجتماعی نیز بیشترین فراوانی مربوط به بیماری ها و وضعیت سلامتی (۵/۶۷%) بود. از طرفی بیش از نیمی از سالمندان مورد مطالعه از وضعیت رضایت از زندگی متوسطی برخوردار بودند (۱/۵۲%). همچنین بین مشارکت اجتماعی سالمندان مورد مطالعه با رضایت از زندگی رابطه معنی دار وجود داشت (۰۰۳/۰p= ). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که مشارکت اجتماعی نقش مهمی در رضایت از زندگی سالمندان دارد. در نتیجه لزوم توجه به موانع ارتقاء مشارکت اجتماعی آنها از قبیل بیماری های دوران سالمندی توصیه می گردد.

Keywords:

Aged , social participation , Life satisfaction , سالمند , مشارکت اجتماعی , رضایتمندی از زندگی