بررسی فراوانی IgM و IgG توکسوپلاسما گوندی در بیماران پیوند کلیه ارومیه، سال ۸۹ - ۱۳۸۸

چکیده زمینه و هدف: انگل توکسوپلاسما گوندی تک یاخته داخل سلولی اجباری است. آلودگی به توکسوپلاسما عمدتا بدون علامت است، ولی در افرادی با ضعف سیستم ایمنی مانند افراد بیمار بدخیم تحت شیمی درمانی، بیماران پیوندی و بیماران سرطانی و ایدزی می تواند عوارض شدیدی داشته باشد. روش کار: این مطالعه مقطعی بر اساس نمونه گیری از ۸۳ بیمار پیوندی که بعد از شش تا دوازده ماه عمل پیوند و پس از مرخصی از بیمارستان جهت بررسی وضعیت سلامت به بخش کلیه درمانگاه پیوند کلیه ارومیه از آذر ماه ۱۳۸۸ تا شهریور ۱۳۸۹ مراجعه کرده بودند انجام گرفته است. یافته ها: در مطالعه حاضر ( ۳/ ۴۳ %) ۳۶ بیمار پیوندی شامل ۱۱ بیمار زن و ۲۵ بیمار مرد از مجموع ۸۳ بیمار، آنتی بادی IgG بر علیه توکسوپلاسما گوندی داشتند .فقط ( ۸/ ۴%) ۴ زن از جامعه بیماران آنتی بادی IgM بر علیه توکسوپلاسما گوندی داشتند و تمام مردان از نظر این آنتی بادی منفی بودند. هر دو آنتی بادی IgG و IgM در این ۴ بیمار زن بطور همزمان مثبت بود. هیچ ارتباط معنی داری بین افراد با وجود آنتی بادی IgG بر علیه توکسوپلاسما و تماس با گربه و مصرف گوشت خام و یا کم پخته پس از عمل، اثرات همودیالیز قبل از پیوند، و محل زندگی اعم از شهر یا روستا و سطح سواد وجود نداشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان دهنده شیوع نسبتا بالا نسبت به توکسوپلاسما گوندی در بیماران پیوندی است. با توجه به نتایج به نظر می رسد شرایط آب و هوایی و جغرافیایی، عدم آموزش و آگاهی کافی مراقبت های بعد از عمل پیوند نقش مهمی در کسب این عفونت دارد. غربالگری های منظم و مستمر جهت تعیین آنتی بادی علیه توکسوپلاسما گوندی بعد از عمل در این بیماران ضروری است.

Keywords:

Key words: IgM , IgG , Renal Transplantation , Toxoplasma gondii , واژه های کلیدی: پیوند کلیه , توکسوپلاسما گوندی