اثر بازدارندگی آموکسی سیلین بر کارایی تصفیه فاضلاب سنتتیک به روش راکتور بسته متوالی

زمینه و هدف: آنتی بیوتیک ها بعد از تاثیر روی بدن میزبان همراه با مواد دفعی بدن وارد فرایندهای تصفیه خانه فاضلاب می شوند. آنتی بیوتیک ها از تصفیه بیولوژیکی فاضلاب جلوگیری می کنند. آموکسی سیلین از پرمصرف ترین آنتی بیوتیک ها در ایران می باشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین اثر آموکسی سیلین روی کارایی فرایند تصفیه بیولوژیکی فاضلاب در راکتور ناپیوسته متوالی می باشد. مواد و روش کار: این مطالعه به صورت تجربی در مقیاس آزمایشگاهی در یک پایلوت انجام گرفت. آزمایش ها در یک راکتور بیولوژیکی بسته (با حجم موثر دو لیتر) با یک هواده دیفیوزری انجام شد. راکتور با نمونه های فاضلاب مصنوعی دارای غلظت های مختلف آموکسی سیلین (۰، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰، ۲۰۰، ۲۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر) پر شد. کارایی سیستم در حذف COD و BOD۵، تحت شرایط مختلف، غلظت اولیه آموکسی سیلین تعیین شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۶ و آزمون ANOVA آنالیز گردید. بر اساس یافته های این تحقیق، آموکسی سیلین در غلظت ۳۰۰ میلی گرم در لیتر حداقل راندمان حذف COD را داشت و این غلظت آموکسی سیلین در فاضلاب، حداکثر راندمان حذف COD را تا ۵ درصد و راندمان حذف BOD۵ را تا ۴/۴۴ درصد کاهش داد. همچنین با افزایش غلظت آموکسی سیلین میانگین مقدار SOUR کاهش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت آموکسی سیلین به دلیل اثر روی میکروارگانیزم ها کارایی حذف COD و BOD۵ فاضلاب کاهش می یابد و غلظت های بالای آنتی بیوتیک در پساب صنایع آنتی بیوتیک سازی و بیمارستان ها می تواند باعث تداخل در فعالیت های تصفیه بیولوژیکی فاضلاب شود. واژه های کلیدی: آموکسی سیلین، تصفیه بیولوژیکی، فاضلاب، راکتور ناپیوسته متوالی، آنتی بیوتیک

Keywords:

Amoxicillin , biological treatment , wastewater , sequencing batch reactor , antibiotic , آموکسی سیلین , تصفیه بیولوژیکی , فاضلاب , راکتور ناپیوسته متوالی , آنتی بیوتیک