درمان کراتکتازی پس ازلیزیک با استفاده از کراس لینکینگ قرنیه با ریبوفلاوین و UV-A
Publish Year: 1391
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 266
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_NKUMS-4-4_006
Index date: 18 January 2024
درمان کراتکتازی پس ازلیزیک با استفاده از کراس لینکینگ قرنیه با ریبوفلاوین و UV-A abstract
چکیده زمینه و هدف: کراتکتازی یک عارضه تهدید کننده بینایی می باشد که ممکن پس از عمل لیزیک ایجاد شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات کراس لینکینگ قرنیه با ریبوفلاوین و UVA بر درمان این عارضه انجام شده است. مواد و روش کار: در این بررسی اینده نگر غیر تصادفی، در مجموع ۲۳ چشم از ۱۲ بیمار پس از مراجعه به کلینیک چشم پزشکی نوید دیدگان مشهد با تشخیص کراکتازی پس از لیزیک، برای کراس لینکینگ قرنیه انتخاب شدند. معاینات استاندارد شامل حدت بینایی اصلاح نشده، حدت بینایی اصلاح شده، اسلیت لامپ و معاینات توپوگرافیک قبل از عمل انجام شد. بیماران در فواصل ۱، ۳، ۶، ۱۲ و ۱۸ ماهه پس از عمل پی گیری شده و تستهای فوق مجدد انجام شد. یافته ها: میانگین دید اصلاح نشده قبل از عمل و در فواصل پی گیری ۶، ۱۲ و ۱۸ ماهه پس از عمل به ترتیب عبارتند از۳۷/۰ ± ۵۴/۰، ۳۳/۰± ۴۱/۰، ۳۳/۰ ±۴۲/۰ و ۳۶/۰ ±۵/۰logMAR )۰۱۱/۰(P =. میانگین مقادیر کراتومتری قبل از عمل و در فواصل پی گیری ۶،۱۲ و ۱۸ ماهه پس از عمل به ترتیب عبارتند از ۷۲/۳±۴۹/۴۳، ۷۵/۳± ۶۸/۴۲، ۸/۳± ۶۲/۴۲، ۸۴/۳ ±۷۸/۴۲. نتیجه گیری: کراس لینکینگ یک عمل موثر در ثبات قرنیه و جلوگیری از پیشرفت عارضه اکتازی پس از لیزیک است و میزان بینایی و کراتومتری را بهبود می بخشد.
درمان کراتکتازی پس ازلیزیک با استفاده از کراس لینکینگ قرنیه با ریبوفلاوین و UV-A Keywords:
درمان کراتکتازی پس ازلیزیک با استفاده از کراس لینکینگ قرنیه با ریبوفلاوین و UV-A authors
حمید خاکشور
مرکز تحقیقات چشم دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
لادن صفاریان
گروه چشم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران
علی خاکشور
گروه اطفال دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
، امیرحسین وجدانی
دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مسعود شفیعی
دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سعید شکوهی راد
مرکز تحقیقات چشم، بیمارستان خاتم الانبیاء، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :