رویکرد راهبردی استفاده از آب های نامتعارف در اراضی کشاورزی جنوب شهر تهران

منابع آبی از ارزشمندترین منابع­طبیعی و جز سرمایه­های ملی هر کشور محسوب شده و نقش حیاتی در توسعه پایدار هر کشور ایفا می­کنند. کشور ما یکی از مناطق کم باران جهان است،                به­طوری­که متوسط بارندگی در ایران به حدود یک سوم متوسط آن در جهان می­رسد که توزیع همین مقدار بارندگی ناچیز نیز نامتعادل و نامتوازن است، لذا تنش در منابع آبی در اغلب نقاط کشور مشهود است. همچنین بهره­برداری بی­رویه از منابع آب زیرزمینی که منبع اصلی تامین­کننده آب در مناطق خشک است، موجب شده است که سفره­­های آب زیرزمینی با افت کمی و کیفی شدید روبه­رو شوند. از این رو حفاظت از منابع آب و استفاده مطلوب از این منابع در کشور از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. از آنجایی­که اکثر فعالیت­های انجام شده با آب منجر به تولید فاضلاب می­شود، لذا منابع آب بالقوه­ای وجود دارد که به­طور پیوسته بر حجم آنها اضافه می­گردد. فاضلاب یا آب نامتعارف آب مصرف شده و زایدی است که در هر منطقه دارای ترکیبات متغیری می­باشد. پارامترهای عمده آب نامتعارف شامل مواد جامد، موادآلی، مواد غذایی، فلزات سنگین، نمک­ها و عوامل بیماریزا است که مقدار نسبی ترکیبات فوق در فاضلاب­های شهری....