بررسی اثرات ناشی از برگشت پساب شستشوی صافی ها و ارائه راه کارهای نظری (مطالعه موردی تصفیه خانه تهرانپارس)

برگشت پساب شستشوی معکوس صافی ها یکی ازمشکلات عدیده ای است که در بهره برداری از سیستمهای تصفیه بهمراه صاف سازی آب بروز می نماید. با برگشت پساب تجمیع الودگی هایی نظیر انواع کیستهای مختلف، تی – او – سی ، کدورت و افزایش تولید تری – هالومتان در بعد از کلرزنی را شاهد می باشیم. که باعث کاهش کیفیت آب و صرف هزینه های اضافه می گردد. عدم برگشت پساب صافی نیز در کشورهایی نظیر ایران که با کم آبی روبرو هستند باعث از دست رفتن منابع وسیعی از آب می گردد که استحصال آن مشکل می باشد. در این تحقیق ضمن بیان راهکارهای مختلف درجهت استفاده مجدد از پساب شستشوی معکوس صافی ها نظیر حوضهای ته نشینی، افزودن پلیمر، افزایش حجم حوض ته نشینی اولیه جهت برگشت پساب به سیستم، برگشت درصدی از جریان به آب خام اصلی و دفع پساب با دوره های زما نی مشخص حتی در فصول گرم سال که مشکل کمبود آب وجود دارد توصیه گردیده است. چرا که با آزمایش روی نمونه های پساب برای مدت زیادی برگشت داده می شد، پساب درصد تی – او – سی وو به تبع آن بعد از کلر زنی درصد تری هالومتان بیشتری نسبت به دوره های دارای بود که دفع پساب نیز صورت می گرفت. ولی در دوره های 24 ساعته تغییر شدیدی در شاخصه های تحقیق که عبارت بودند از تی – او – سی ، کدورت، اندازه ذرات و پ- هاش ایجاد نگردید. پژوهش حاضر در دو بخش مطالعت کتابخانه ای و پایلوتی با مطالعه موردی تصفیه خانه تهرانپارس صورت گرفته است و مطالعات انجام پذیرفته شده بر سه محور ذیل استوار می باشد: 1. تاثیر افزودن پساب به ابتدای مسیر تصفیه خانه و تغلیظ آلاینده ها بر اثر این فرایند 2. استفاده از روش های کاهش پساب به همراه تصفیه تکمیلی بر روی پساب 3. استفاده از روشهای افزایش زمان در مسیر بودن صافی و کاهش گرفتگی صافی ها

Keywords:

تصفیه آب , صاف سازی , شستشوی معکوس , برگشت پساب , TOC , THM