بررسی برخی از پیشایندها و پیامدهای مهم تاب آوری معلمان

هدف پژوهش حاضر آزمون مدل مفروض علی متغیرهای پیشایند و پیامد تاب آوری معلمان بود. جامعه ی آماری پژوهش، شامل تمام معلمان شاغل در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه در آموزش و پرورش شهر بوشهر بود که از این تعداد ۴۰۰ نفر معلم به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳)، سیاهه ترجیح کاری آمابلی و همکاران (۱۹۹۴)، پرسشنامه تنظیم هیجانی جان و گراس (۲۰۰۳)، آزمون جهت گیری زندگی شییر و کارور (۱۹۹۴)، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس (۱۹۸۲)، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (۱۹۸۸)، پرسشنامه راهبردهای مقابله با فشار روانی اندلر و پارکر (۱۹۹۰)، پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۷۰)، پرسشنامه عملکرد خانواده اسپتاین و بالدوین (۱۹۸۳)، پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربون (۱۹۹۲) و پرسشنامه هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) استفاده شد. نتایج مدل نشان داد که مسیرهای بین راهبردهای مقابله ای، انگیزش درونی-بیرونی، تنظیم هیجانی، عملکرد خانواده و هوش معنوی با تاب آوری معنی دار می باشد اما روابط متغیرهای حمایت اجتماعی و خوش بینی با تاب آوری غیر معنی دار بود. روابط بین تاب آوری با متغیرهای پیامد آن مانند کیفیت زندگی و عملکرد شغلی معنی دار بود اما با متغیر خودکارآمدی رابطه معنی دار نبود.نتایج مدل کلی نشان داد شاخص های مدل پیشنهادی از برازش قابل قبولی برخوردارند. به منظور برازندگی بهتر، مدل اصلاح شده بررسی شد. نتایج دلالت بر بهبود شاخص های برازش مدل اصلاح شده داشت. بر این اساس نتیجه گیری می شود که افزایش تاب آوری معلمان موجب افزایش کیفیت زندگی آنان خواهد شد.

Keywords:

resiliency , antecedent , consequence , teacher