تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه و نشانه های آن در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری بر علائم اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه ی اولیه شامل ۸۰۰ نفر دانشجو بودند که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه ی اختلال بیش فعالی و کاستی توجه بزرگسالان بارکلی پاسخ دادند. از بین آنها کسانی که نمره ی بالاتر از نقطه ی برش در پرسشنامه ی اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه داشتند، انتخاب و مورد مصاحبه ی تشخیصی قرار گرفتند. سپس ۳۰ نفر از کسانی که تشخیص اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه گرفتند به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه ی اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه بزرگسالان بارکلی (BAARS) و مصاحبه ی ساختار یافته ی بارکلی بوده است. سپس ۱۳ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای درمان شناختی- رفتاری بر روی گروه آزمایش اجرا شد. هر دو گروه پس از پایان دوره ی مداخله به پرسشنامه ی اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه بزرگسالان بارکلی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و کوواریانس چند متغیری تحت برنامه ی نرم افزاری SPSS و در سطح معنی داری ۰۵/۰>p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که نشانه های اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است (۰۵/۰>p). این نتایج در دوره ی پیگیری کماکان ادامه داشت. گروه درمانی شناختی- رفتاری در کاهش علائم اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه در دانشجویان موثر است. بنابراین از این روش می توان در درمان اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه و نشانه های آن در بزرگسالان استفاده کرد.

Keywords:

درمانی شناختی- رفتاری , اختلال بیش فعالی/ کاستی توجه