بررسی قابلیت ها و محدودیت های شهر فیض آباد در زمینه ی گردشگری شهری با رویکرد رقابت پذیری شهری

گردشگری یکی از پویاترین فعالیت های اقتصادی عصر حاضر است که نقش مهمی در توسعه پایدار محلی ایفا می کند. به طوریکهدر بسیاری از شهرهایی که رونق فعالیتهای اقتصادی سنتی کاهش یافته، مسئولین شهری برای تقویت و تجدیدقوای اقتصاد شهر، ازگردشگری به عنوان ابزاری برای بازسازی و ایجاد فرصت های شغلی جدید و سرمایه گذاری استفاده می کنند. رقابت پذیری در گردشگریشهری منعکس کننده ی توانایی شهر در به نمایش گذاشتن جذابیت خود برای گردشگران و فراهم آوری کالاها و خدمات برای آنهادر رقابت با شهرهای دیگر است. دراینبین بهره برداری از توان ها و قابلیت های گردشگری در شهر فیض آباد می تواند زمینه ای پویا وفعال برای توسعه آن منطقه فراهم نماید. هدف از این پژوهش شناسایی و تحلیل توان ها و قابلیت های شهر فیض آباد در حوزه گردشگریو شناسایی عوامل موثر بر ارتقاء کارآمدی گردشگری شهری با رویکرد رقابت پذیری شهری است. روش تحقیق در این پژوهشتوصیفی-تحلیلی میباشد، روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش مبتنی بر اطلاعات کتابخانه ای و پرسشنامه بوده است. حجم جامعهآماری با توجه به جمعیت ۱۹۰۰۰ نفری شهر فیض آباد با استفاده از فرمول کوکران برابر با ۳۷۰ به دست آمده است. نتایج پرسشنامه برمبنای آمار توصیفی و نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید بر مبنای روش SWOT تجزیه وتحلیل شده است. نتایج و یافته های پژوهشنشان می دهد شهر فیض آباد ازنظر عوامل فرهنگی و خدماتی در وضعیت مطلوب تری نسبت به عوامل، اجتماعی- اقتصادی و محیطیقرار دارد. درنهایت راهبردها و استراتژی هایی جهت مناسب سازی وضعیت شهر فیض آباد و رونق توسعه گردشگری ارائه شده است.

Keywords:

توسعه گردشگری , رقابت پذیری , گردشگری شهری , شهر فیض آباد